خطاناپذیری و عصمت رسول اکرم در گفتار و رفتار از مسلّمات دین اسلام و مورد اتفاق قاطبة مسلمین است و آیات کریمة
[سوره النساء (4): آيه 80]
مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً (80)
هر كس پيامبر را پيروى كند، بى‏شك خداوند را اطاعت كرده است و هر كه اعراض كند و سرباز زند، ما تو را بر آنان نگهبان نفرستاده‏ايم.
پيام‏ها:
1-   سخن و رفتار پيامبر همچون قرآن، حجّت و لازم الاجراست. «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ …»
2-   اطاعت از اوامر حكومتى پيامبر واجب است. (مراد از اطاعت رسول، فرمان‏هاى حكومتى اوست، و گر نه اطاعت از دستورات الهى كه با بيان رسول ابلاغ مى‏شود، اطاعت از خداست نه رسول.) «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ»
3-  اوامر پيامبر، پرتوى از اوامر الهى و در طول آن است. «يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ»
4-   وظيفه‏ى پيامبران، تبليغ است، نه تحميل. «وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً»
آیات مرتبط:
1-  فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا في‏ أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْليماً (65)
نه چنين است به پرودگارت سوگند، كه ايمان (واقعى) نمى‏آورند مگر زمانى كه در مشاجرات و نزاع‏هاى خود، تو را داور قرار دهند، و در دل خود هيچ گونه احساس ناراحتى از قضاوت تو نداشته باشند (و در برابر داورى تو) كاملًا تسليم باشند.
2-  [سوره الأحزاب (33): آيه 36]
وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبِيناً
و هيچ مرد و زن با ايمانى حقّ ندارند هنگامى كه خدا و رسولش امرى را مقرّر كنند، از سوى خود امر ديگرى را اختيار كنند و هر كس خدا و رسولش را نافرمانى نمايد، پس بدون شك به گمراهى آشكارى گرفتار شده است.
3-   «وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى»،او هیچگاه از روی هوای نفس سخن نمی گوید
و ده‌ها آیه دیگر قرآن کریم بر عصمت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بلکه بر عصمت قاطبه پیامبران الهی به صراحت دلالت دارند