​

گاهی مؤمن  از طریق نزدیک‌ترین و موثق‌ترین دوستانش، مورد هجوم شیطان قرار می‌گیرد…
«شيطان در بسياري از اوقات براي اينکه مؤمن را از هدف باز دارد از نزديکترين و  موثق‌ترین دهان‌ها استفاده مي‌کند و از طريق آنها مؤمن را موردهجوم قرار مي‌دهد.

لذا در بعض روايات هست که عالم و فقيه «مُسْتَوْحِشاً مِنْ أَوْثَقِ إِخْوَانِه‏» است؛ يعني از رفيق خودش هم وحشت دارد؛ دليلش اين است که گاهي اوقات شيطان زبان رفيق را وسيله مي‌کند تا انسان را از خدا دور کند؛ يعني نگراني از حيث غيرايماني او بايد داشت.

اين امر که شيطان با دست و زبان ديگران کار مي‌کند امر مهمي است. یکی از خوبان روزگار گفته بود در همين وضوخانه امام رضا(ع) شيطان در سيماي بسيار زيبايي ظاهرش شد و من نفهميدم شيطان است، خيلي فريبنده بود و گفت حاجتي از تو دارم. گفتم چيست؟ گفت مي‌خواهم يک دلي را زير گنبد امام رضا(ع) متوجه من کني! اين را که گفت متوجه شدم شيطان است. 

چون خودش زير گنبد امام رضا(ع) راه ندارد، مي‌خواسته اين آقا را واسطه کند. لذا خيلي بايد مواظب باشيم که وقتي مي‌خواهيم نصيحت کنيم باطن اين نصيحت ما غش نباشد. پدر به فرزندش که اهل عبادت است و ساعاتى را به نافله شب مي‌گذراند نصيحت مي‌کند که بخواب، از درس‌هايت مي ماني! حال اگر مشغول به کار دنيا باشد نصيحتش نمي‌کند! چه زماني نماز شب مانع درس خواندن است؟! يا اگر براى مثال، هر روز به حرم برود اعتراض مي‌کنند که مگر درس ندارى؟ باطن اين نصيحت، غش است…».
 استاد سیدمحمدمهدی میرباقری، ۹۳/۴/۲۹