سید حسن نصرالله: حزب‌الله علیه هر هجوم هوایی رژیم صهیونیستی به لبنان می‌ایستد.

سال یهودی به انتها رسید و سال جدید عبری 5776 (20/9/2017 – مترجم) آغاز شد. از میان همه این علامت‌های سوال استراتژیکی که درباره حوادث منطقه و اثر آن بر رژیم صهیونیستی وجود دارد این موارد شاید برای آن‌‌ها اهمیت بیشتری داشته باشد. مقاله حاضر  از زبان یکی از رسانه های این رژیم به بررسی موارد خطرساز و تهدید کننده رژیم صهیونیستی می‌پردازد.
سوالاتی که در سال جدید یهودی، رژیم صهیونیستی را مشغول کرده است اینهاست: آیا رژیم صهیونیستی وارد مرحله جدیدی از محدود سازی قدرت رو به رشد حزب الله شده است؟ آیا باید باز هم به پیشنهادات حماس برای برقراری آتش بس طولانی مدت در غزه ادامه دهند؟ آیا اعیاد ابتدای سال یهودی، مردم تحمل شنیدن افزایش درگیری های دوباره در جبل الهیکل(حرم قدسی) و تحمل افزایش خشونت ها را دارند؟
در هفته‌های پیش حادثه مهمی در سوریه رخ داد. آن هم ساخت موشک‌های دقیقی است که رسانه‌های مختلف خبر آن را به صورت گسترده اعلام کردند. موشک دقیق، موشکی است که ده‌ها متر دورتر از هدف قرار گرفته اما دقیقاً به هدف اصابت کند. هر موشکی که به این شکل دقیق هدایت شده  و دقیقا به هدف اصابت کند در این نوع دسته قرار می‌گیرد. چنین توانمندی هایی حاصل کار ایرانی هاست و این فناوری هم اکنون دست حزب الله نیست و این به نفع رژیم صهیونیستی است و ما باید مانع رسیدن ایرانی ها به لبنان شویم. 
کارخانه موشک‌سازی در ایران
اخیراً ایرانی ها شروع به ساخت کارخانه‌هایی کرده‌اند برای ساخت موشک‌های پیشرفته مانند همان‌هایی که در لبنان و سوریه استفاده می‌شود. این کارخانه‌ها حقیقتاً بزرگ هستند و این‌ها همه حاصل تلاش ایرانی ها در این عرصه متمرکز شده است. همچنین الان صحبت از کارگاه های مخفی و کوچکی است که تجهیزات خاصی را تولید می کند برای نصب بر روی سر موشک ها با هدف افزایش دقت اصابت آن ها به هدف. همچنین ماهواره های رژیم صهیونیستی ساخت شرکت ایمیج سات کشف کردند که موشک ها به شدت دقیق به شهر مصیاف در شمال غرب سوریه  به مجموعه علمی سوریه اصابت کرد و نیز تصاویر نشان داد که فقط بخش اندکی از این مجموعه تخریب شد. تصاویر همچنین مشخص ساخت در هفته گذشته نیروی هوایی روسیه با اس -400 30 کیلومتر بمبارانی انجام دادند.رژیم صهیونیستی پیش از این به روسیه هشدار داده بود که اگر حضور نیروهای نظامی به سوی غرب از سوی جاده سوآدادا گسترش یابد؛ دمشق با خطر مواجه می‌شود.

بمبارانی که دو هفته پس از دیدار نتانیاهو با پوتین انجام شد و نتانیاهو که در این دیدار با اطلاعات جاسوسی و امنیتی اطلاعاتی درباره کارخانه ها و کارگاه های تأسیس شده در سوریه شرکت کرده بود و سعی کرد این اطلاعات را در اختیار پوتین قرار دهد با این توضیح که رژیم صهیونیستی ساخت چنین کارخانه ها را تحمل نمی کند.
علیرغم این که پوتین هم با این احساس جلسه را ترک کرد که قرار نیست نتانیاهو به کارخانه ها حمله کند و این مساله در نامه ای به سوری‌ها نیز منتقل شد. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا نتانیاهو خلاف نظر پوتین عمل می‌کند؟ این در حالی است که وی می دانست بعد از دو هفته پس از این دیدار، مانور بزرگ ارتش رژیم صهیونیستی شروع خواهد شد که در آن هزاران نفر به سمت شمال حرکت خواهند کرد. و این همان زمانی است که در آن رژیم صهیونیستی برای واکنش فوری در مقابل هر گونه حرکتی در جبهه شمالی بایستد در واقع این نوعی نیروی بازدارنده در این منطقه قرار دهد.  در اوج اجرای این مانور در شب ششم سپتامبر رسانه ها اعلام کردند که هواپیماهای اف 15 آی نیروی هوایی حدود هوایی لبنان را شکستند. از دو سال پیش تا کنون هماهنگی میان ارتش رژیم صهیونیستی و ارتش روسیه وجود داشت و این هماهنگی به صورتی مؤثر عمل کرده است. هر چند هفته یک بار افسران هر دو ارتش یک بار در طرف روسی و یک بار در طرف اسراییل بار هم دیدار کرده اند و روشن است که خط داغی میان افسران هوایی روسی و افسران رژیم صهیونیستی وجود دارد.
اصطلاحات گمراه کننده!
اصطلاح تجهیزات هماهنگی ممکن است گمراه کننده باشد- اما اسراییل هرگز در هیچ عملیاتی این امکان هماهنگی میان نیروهای ارتش خود را با ارتش بیگانه‌ای را نداده است. و این مساله مثل این است که اسراییل سرنوشت جنگجویانش را به دست سپاهی بیگانه بسپارد و این همان است که در زبان انگلیسی به آن Deconfliction یا رفع درگیری می‌گویند و به صورت عام برای این است که در پایان عملیات طرف مقابل را مطلع سازیم. و اگر اسراییل طرفی باشد که حمله را اغاز کرده باشد، همان گونه که سوری ها ادعا می کنند، می توان  این گونه فرض کرد که به هر حال رژیم صهیونیستی از این فرایند راضی نیست. و ان ها به سکوت شان در این رابطه ادامه می دهند. البته رژیم صهیونیستی با مسائل بیشتری مواجه است : صد هزار نفر از نیروهای نظامی روسی از روز چهارشنبه در مرزهای غربی به همراه ناتو برای مانور بزرگ  مستقر شده اند. و این به این معنانیست که واکنش آن ها به نتیجه نخواهد رسید. و کسانی که پاسخ دهند ، سوری ها خواهند بود که البته رژیم صهیونیستی درباره پیامدهای این هجوم هشدار داده بود. در روز شنبه گزارش های جدیدی درباره استقرار هواپیماهای جنگی فعال در لبنان منتشر شد. صحبت از نوعی وسیله برای مقابله با درگیری و ایجاد اصطکاک میان نیروها بود. گزارش های بدست آمده از سوریه نشان داد که سامانه موشکی SA-5 موشکی به سمت هواپیماها شلیک شده است. به نظر نمی رسد که این موشک ها تهدیدی برای هواپیماهای مجهز به سلاح های هوایی باشد. مطابق گزارش های به دست آمده این موشک ها به سمت جنوب شلیک شده اند یعنی به سمت اردن. مگر این که این شلیک اشاره ای روشن از سوی سوری ها باشد که البته سوری ها اقدام به چنین عملی بدون موافقت با موسکو نمی کنند. حال سوالی که مطرح می شود این است که آیا روسیه خط قرمز جدیدی را که رژیم صهیونیستی ترسیم کرده خواهد پذیرفت و چه کسی ادعا می کند که در سوریه این موشک های دقیق ساخته نمی شود؟ به نظر می رسد که روس ها دیگر مردد نیستند. و به نفع روسیه است که از درگیری و اصطکاک با رژیم صهیونیستی بپرهیزد و قطعاً دوست ندارند که با حمله های آن ها مواجه شوند و سیستم هایشان را در معرض چالش قرار دهند. اما ان چه رژیم صهیونیستی را بیشتر نگران می کند این است که اگر فناوری ساخت موشک ها ی دقیق به لبنان برسد و به آن ها منتقل شود، چه خواهد شد؟ معادلات مختلفی وجود دارد. طوری که ابراهیم الامین از زبان سید حسن نصر الله به روشنی می‌گوید: حزب‌الله علیه هر هجوم هوایی رژیم صهیونیستی به لبنان می‌ایستد و آن را پاسخ خواهد داد و چنین گفته‌ای به این معناست که باید موضوع کارخانه‌هایی که ایران در لبنان تاسیس کرده به جاهای دیگر نیز منتقل شود و هشدارهای رژیم صهیونیستی برای دور ماندن ایرانی ها از مرزهای رژیم صهیونیستی بی اثر می ماند و تحقق نخواهد یافت. روسیه اجازه استقرار نیروهای شیعی را در مناطق نزدیک به جولان نخواهد داد. رژیم صهیونیستی پیش از این به روسیه هشدار داده بود که اگر حضور نیروهای نظامی به سوی غرب از سوی جاده سوآدادا گسترش یابد؛ دمشق با خطر مواجه می‌شود. به نظر می‌رسد که این پیام‌ها را حداقل تا همین لحظه درک کرده‌اند.
نکته بعدی درباره نگرانی‌های مختلف رژیم صهیونیستی مساله مناطق داخلی سرزمین‌های اشغالی است. در همان زمان که ارتش اسرائیل ارزیابی خود از مانورهای بزرگ در شمال سرزمین‌های اشغالی را در دستور کار دارد و آن را مانند هر مانور دیگر به عنوان پیروزی بر دشمن، ارزیابی کرد، باید تمرکز بر مناطق فلسطینی پیش از آغاز جشن های سال نو یهودی نیز افزایش می‌داد تا در میان موج صدها هزار اسراییلی که به زیارت قدس می‌آیند بعد از سخنرانی آتشین ابومازن در مجمع عمومی سازمان ملل، چنین فضایی، خشونت و میزان عملیات را افزایش خواهد داد. در طی دو ماه گذشته محمود عباس میزان زیادی از قدرتش را از دست داده است. او دیگر اعتمادی ندارد به این که ایالات متحده در حال حاضر بتواند به عنوان واسطی صادق میان او و رژیم صهیونیستی عمل کند از سوی دیگر وی از قانون تایلور فورس وحشت دارد. قانونی که به نام توریست آمریکایی که هشتم مارس 2016 در یکی از عملیات‌های یافا کشته شد و ممکن است موجب توقف کمک 500 میلیون دلاری امریکا شود. از زمان حوادث حرم قدسی در ماه جولای دیگر شرایط امنیتی به حالت عادی قبلی بازنگشته است. خود عباس علاقمند درگیری های خشونت آمیز در مناطق فلسطینی نیست اما فشار بیشتری به غزه می آورد و امیدوار است که درگیری های میان دو دشمن حماس و رژیم صهیونیستی خون بار باشد.