زِ تو کوچه‌ها تا معطر شدند

حسودانِ این شهر ابتر شدند
به کوریِ چشمان ناباوران

همه محوِ رویِ پیمبر شدند
عسل‌های کندویِ لبهای توست

گر این روزها شهد و شِکر شدند
برای تماشای لبخند توست

علی اکبری‌ها کبوتر شدند
کریمی  کرامت  جوادی و جود

چه خوش کُنیه‌هایت مکرر شدند
شبی که اذان گفت بابا همه

پُر از یادِ میلادِ اصغر شدند
خدا دید چشم پُر احساس تو

از آن ابتدا غرقِ مادر شدند