۱. ترس احساسی خاص است. ما از سگ می ترسیم، زیرا روزی سگی به ما حمله کرده است.
۲. اضراب یک ناراحتی است که ممکن است در نتیجه ی هر عاملی فعال شود یا برای مدتی تسکین یابد، اما همیشه از احساس “نا امنی فراگیر” که فرد در زندگی احساس می کند نشأت می گیرد.
میزان ناامنی و اضطرابی که گرفتارش می شویم، عمدتا تابع گذشته ی فرد است. هرچه محیط زندگی کسی پریشان تر و خانواده و محیط فرهنگی اش مشکل دارتر باشند، جریان آزاد اضطراب بیشتر تولید خواهد شد.
طبیعت و ویژگی ضربه ی روحی که به فرد وارد می شود در هر شخص نسبت به شخص دیگر متفاوت است.
۳. از سوی دیگر “نگرانی” در همه ی ما وجود دارد و نتیجه ی “شرایط بی ثبات “انسانی است.
شاید نگرانی را بتوان به عنوان اضطراب وجودی تعریف کرد؛ به این معنا که ما حیوانی هستیم که می فهمیم به چه رشته ی نازکی آویخته ایم.

#جیمزهالیس