​

روزمان را با قرآن آغاز کنیم

خشم مقدس نسبت به منافقین از شاخصه های انقلابیگری است

[سوره النساء (4): آيه 89]

وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ حَتَّى يُهاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً (89)

آنان (منافقان) دوست دارند كه شما همچون خودشان كافر شويد، تا با آنان برابر گرديد. پس از آنان دوستانى نگيريد تا آنكه (توبه كرده و) در راه خدا هجرت كنند. پس اگر سرباز زدند (و به همكارى با كفّار ادامه دادند) پس آنان را هر جا يافتيد بگيريد و بكشيد و از آنان هيچ دوست و ياورى نگيريد.

برداشتها:

1 - خداوند از اسرار و خواسته‏هاى درونى منافقان پرده برمى‏دارد. «وَدُّوا …»

2-  منافقان و دشمنان، فكر و عقيده‏ى شما را مى‏خواهند. «وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ»

 3 - جامعه‏ى اسلامى و انقلابی  بايد از منافقان تصفيه شود و پيوند دوستى و علاقه با آنان را قطع كند. «فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ»

 4 - هجرت از منطقه‏ى كفر و شرك و توطئه، واجب است. «حَتَّى يُهاجِرُوا»

 5-  نشانه ايمان واقعى، هجرت در راه خداست. «حَتَّى يُهاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ»

 6- راه توبه هميشه باز است. «حَتَّى يُهاجِرُوا»

 7 - توبه‏ى هر گناهى، جبران همان گناه است. توبه ترك هجرت، هجرت است.

 «حَتَّى يُهاجِرُوا»

 8 - منافقان كارشكن و توطئه‏گر، بايد اعدام و سركوب شوند و براى اين كار، جامعه‏ى اسلامى بايد قدرتمند باشد. «فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ»

9 - اسلام در مبارزه با دشمن و تعقيب مفسدان، مرز نمى‏شناسد. «فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ»

 10 - نبايد به امكانات مادّى و نيروى نظامى منافقان دل بست و بايد از كمك آنان چشم پوشيد. «لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً»

 11-  هر گونه ارتباط قلبى، سياسى، نظامى، اقتصادى و فرهنگى با منافق در اسلام محكوم است. «لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً»