یک جرعه باشهید
هدف که مشخص باشد،
دشمن که شناسایی شده باشد
دیگر مشکلی نیست و باید هدفگیری کرد
یک روز با سلاح نظامی…
روز دیگر با سلاح فرهنگی….
شهید محمودرضا بیضایی
روزمان را با قرآن آغاز کنیم
از شاخصه های انقلابیگری همنشینی با محرومان ؛ تهیدستان ومستضعفان است و شاید این از سختترین ویژگیهای انقلابیگری باشد.
[سوره الكهف (18): آيه 28]
وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً (28)
وبا كسانى كه پروردگارشان را (همواره و در هر) صبحگاه و شامگاه مىخوانند و خشنودى او را مىجويند، خود را شكيبا ساز و ديدگانت را از آنان برمگير كه زيور دنيا را بطلبى و از كسانى كه دلشان را از ياد خود غافل كردهايم و در پى هوس خويشند و كارشان بر گزافه و زياده روى است، پيروى مكن.
نكته ها:
در طول تاريخ، اغنيا و ثروتمندان كافر، پيوسته شرط ايمان آوردن خود را طرد فقرا و بينوايان مىدانستند، چنانچه از نوح چنين درخواستى كردند و حضرت در جواب آنان فرمود:«ما أَنَا بِطارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا» من مؤمنان را به خاطر تهيدستى طرد نمىكنم. در زمان پيامبر اسلام نيز از آن حضرت مىخواستند تهيدستانى چون سلمان و ابو ذر و عمار و خباب را از خويش براند تا آنان ايمان آورده و همراه او شوند. اين آيه از چنين تفكّر و عملى نكوهش مىكند.
برداشتها:
1- مرفهین بی درد براى منصرف كردن رهبران الهی از معاشرت با تهىدستان مؤمن تلاش می کنند و رهبران الهی در برابر آن تلاشها، مأمور به مقاومت هستند. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ»
2- همدلى وهمنشینی با تهىدستان و محرومان و صعیفان برای رهبران الهی یک تکلیف است. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ»
3- پايبندى به دعا و نيايش، شرط شايستگى افراد براى مصاحبت و همنشينى است. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ» …
4- دعاى دائمى و خالصانه، ارزشمند است. «بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ»
5- در آغاز و پايان هر روز و هرلحظه بايد به ياد خدا بود. «بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ»
6- براى بدست آوردن دنيا و رضايت مرفهین بی درد، از تهىدستان ومحرومان فاصله نگيريم.«تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
7- زشتترين كار آن است كه مردم به خدا توجّه كنند، ولى رهبران جامعه اسلامی، به دنيا.«يُرِيدُونَ وَجْهَهُ … وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
8- خطر دنياطلبى تا حدّى است كه خداوند، به پيامبران هم هشدار مىدهد.«وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
9- كسى كه بدنبال دنيا مىرود، از مسير رهروان الهى خارج مىشود. «يُرِيدُونَ وَجْهَهُ … تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
10- كيفر دنياگرايى، غفلت از ياد خداوند است. «تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ
11- انسان گام به گام سقوط مىكند اوّل غفلت، آن گاه هوسرانى و سپس مسير انحرافى. «أَغْفَلْنا، اتَّبَعَ هَواهُ، كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
12- اعتدال، ارزش و زيادهروى ضد ارزش است. «وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
نقل می کنند:
یکی از استادان دانشگاهی در آفریقای جنوبی برای دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد مطلبی بر سردر ورودی دانشکده نصب کرده بود با این مضمون:
برای نابودی یک ملت نیازی به بمب هسته ای یا موشکهای دور برد نیست.
فقط کافیست سطح و کیفیت آموزش را پایین آورد و اجازه تقلب را به دانش آموزان داد…!
مریض؛ به دست پزشکی که بتواند تقلب کند خواهد مرد…!
خانه ها؛ به دست مهندسی که موفق به تقلب شده ویران خواهند شد…!
منابع مالی؛ به دست حسابداری که موفق به تقلب شده از دست خواهد رفت…!
انسانیت؛ به دست عالم دینی که موفق به تقلب شده می میرد…!
عدالت؛ به دست قاضی که موفق به تقلب شده ضایع می شود…!
جهل؛ در کله فرزندانمان که موفق به تقلب شده اند فرو می رود…!
سقوط آموزش = سقوط ملت
این روزها کلید واژه ی جدیدی در ادبیات جریان اصلاحات در حال گسترش است به نام “آشتی ملی". در این باره چند نکته قابل ذکر است:
به نظر میرسد دولت مردان اصلاحات بیشتر از اینکه نگران منافع ملی کشور باشند دلشان برای بازگشت به قدرت تنگ شده است. این جریان با خلا هاشمی و احساس خطر ناشی از قطع شدن رابطه اصلاح طلبان با بدنه حاکمیت به دنبال راهی جدید برای نفوذ بیشتر به بدنه حاکمیت و به كرسی نشاندن گزینه های مطلوبشان در پست های حساس هستند.
مدعای اصلاح طلبان مبنی بر لزوم «آشتی ملی» در شرایط «بحرانی» را میتوان نوعی نگاه رادیکال به وضع موجود دانست که بیشتر برای فرار از پاسخگویی و بحرانی نشان دادن اوضاع بکار میرود تا توقعات پسا برجامی را کاهش دهد.
زعمای اصلاح طلب سعی دارند تا با گسترش کلید واژه طلبكارانه «آشتی ملی»، از پاسخگویی فرار کرده و به جای اینكه از خطاهای گذشته خود توبه كنند و از نظام عذرخواهی كنند، خود را در جایگاه طلبکارانه و ریاکارانه ای قرار می دهند كه حاضرند به خاطر منافع ملی از خواسته های خود كوتاه آمده و در طرح آشتی ملی دست در دست دیگر گروه ها بگذارند.
سخنان روحانی در اجتماع جشن انقلاب مبنی بر اینکه «با پیروی از مقام معظم رهبری در پی اجماع، آشتی و انسجام ملی هستیم» بیانگر این نکته است که طرح «آشتی ملی» سناریوی مشترک دولت و اصلاحات برای پیگیری و حفظ منافع مشترک است. سناریویی که اصلی ترین خروجی آن تطهیر چهره اصلاحات، کاهش توقعات پسابرجامی و حفظ صندلی های قدرت است.
محمد عبدالهی ؛کانال معلم انقلابی