زِ تو کوچه‌ها تا معطر شدند

حسودانِ این شهر ابتر شدند
به کوریِ چشمان ناباوران

همه محوِ رویِ پیمبر شدند
عسل‌های کندویِ لبهای توست

گر این روزها شهد و شِکر شدند
برای تماشای لبخند توست

علی اکبری‌ها کبوتر شدند
کریمی  کرامت  جوادی و جود

چه خوش کُنیه‌هایت مکرر شدند
شبی که اذان گفت بابا همه

پُر از یادِ میلادِ اصغر شدند
خدا دید چشم پُر احساس تو

از آن ابتدا غرقِ مادر شدند

عوامل زیادی استرس به ما وارد می کنند.

رودر رو نشدن با این عوامل،

دست ما نیست.
اما قطع ارتباط با موضوعاتی که موجب ناراحتی ماست،

در اختیار خودمان است.
اغلب استرسها و نارضایتی ها، ناشی از ناتوانی از  قطع ارتباط با موضوعات نامطلوب، و نگهداری زخمهاست.

امام على عليه السلام:
اِعلَموا اَنَّهُ لَيسَ لِهذَا الجِلدِ الرَّقيقِ صَبرٌ عَلَى النّارِ، فَارحَموا نُفوسَكُم فَإِنَّكُم قَد جَرَّبتُموها فى مَصائِبِ الدُّنيا. أَفَرَأَيتُم جَزَعَ أَحَدِ كُم مِنَ الشَّوكَةِ تُصيبُهُ وَالعَثرَةِ تُدميهِ وَالرَّمضاءِ تُحرِقُهُ؟! فَكَيفَ إِذا كانَ بَينَ طابِقَينِ مِن نارٍ ضَجيعَ حَجَرٍ، وَقَرينَ شَيطانٍ؟
بدانيد كه اين پوست نازك تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم كنيد، شما در مصيبت‏هاى دنيا آزمايش كرده ‏ايد كه وقتى خارى به بدن يكى از شما میرود و يا به زمين می‏خورد و خونى میشود و يا شنهاى داغ پايش را میسوزاند چگونه بيتابى میكند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر ميان دو لايه از آتش قرار گيرد و هم بسترش سنگ و همدمش شيطان باشد؟!
نهج البلاغه، خطبه‏183

​

اگر کسی کلیه هاش سنگ سازه ،حتما ترب سفید مصرف کند.

هر روز یک عدد متوسط رنده و قبل از ناهار میل کنید.