امام رضا سلام الله علیه فرمودند :
«الْمَرَضُ‏ لِلْمُؤْمِنِ‏ تَطْهِيرٌ وَ رَحْمَةٌ وَ لِلْكَافِرِ تَعْذِيبٌ وَ لَعْنَةٌ وَ إِنَّ الْمَرَضَ لَا يَزَالُ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى لَا يَكُونَ عَلَيْهِ ذَنْبٌ»
« بیماری براى مؤمن سبب رحمت و آمرزش گناهان و براى كافر عذاب و لعنت است.

سپس افزودند:

 مریضى، همیشه همراه مؤمن است تا آن كه از گناهانش چیزى باقى نماند و پس از مرگ آسوده و راحت باشد.»
وسائل الشيعة ؛ج‏2 ؛ص401