​استاد رائفی پور :
یکی از بزرگترین دو راهی های تاریخ ، دو راهی علی بن ابیطالب عليه السلام بود.
پیامبر می فرماید：من در آن دنیا برلب حوض ایستاده ام ، صحابه ی من را گروه گروه وارد می کنند، زمره زمره وارد می کنند (زمره در خود صحیح بخاری عددش هفتادهزار تاست) ناگهان می بینم فرشته ای می آید و جلوی اینها را میگیرد و از من دورشان می کند. 

می گویم ：اینها را کجا می برید؟ 

جواب می دهند：الی النار ، به سمت آتش و جهنم. 

چرا ؟

می گوید：ای پیامبر تو چه می دانی که بعد از تو چه کارهایی که نکردند ، به جاهلیت برگشتند .

پیامبر می فرماید：انگشت شمار ماندند ، همه جهنمی شدند.
به همین خاطر است امیر المؤمنین می فرمود：در این آیه که می گوید

( اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ ) از صبر و صلاة کمک بگیرید ، صبر پیامبر است و صلاة هم من هستم. 
برعکس این آیه که همه می گویند صبر از صلاة سخت تر است اما این آیه می گوید نماز سخت تر است. 
امیرالمؤمنین می گوید:صبر پیامبر بود و صلاة من هستم ، به من که رسید کارشان سخت شد.
یعنی یک دو راهی خیلی خیلی خیلی وحشتناک ، همان دو راهی ولایت امیرالمؤمنین بوده است.
 از عاشورا تاظهور ۹۲/۰۸/۲۱ شاهرود
التماس دعای فرج