​

مثلا همسرتان دير به خانه برگشته، به تلفنهای شما پاسخ نداده يا دير امدن خود را اطلاع نداده است. شما نگران هستيد اما با ديدن او نگراني شما تبديل به خشم و عصبانيت ميشود.
رفتار اشتباه:

 به محض ديدن او بدون هيچ كلمه ايی پرخاشگری ميكنيد: سلام كردنت بخوره تو سر من، يه زنگ نميتونستی بزنی؟

استفاده از كلمات هميشه يا هيچ وقت: تو هميشه بي فكر و بی خيالی، هيچ وقت من برات مهم نيستم.

به جای رفتار اشتباهش، شخصيت او را نشانه بگيريد: يه كم شعور داشتی يه زنگ ميزدي

مشكلات گذشته را بازگو ميكنيد: يادته روز خواستگاری هم دير اومدی؟ همون موقع بايد ميشناختمت

به او نگوييد چه كاری نكند يا چه كار او باعث ناراحتی شما ميشود، مستقيما به او بگوييد از او چه انتظاري داريد: نگوييد: باز نشستی پاي تلويزيون؟ اخه چقدر اخبار ميبينی؟ بگوييد: من نياز به كمك دارم و حسابی خسته ام، لطفا بيشتر كمكم كن
روش درست :

لحظه ايی درنگ كنيد. نفس عميق بكشيد. جمله خود را با كلمه وقتي كه شروع كنيد، سپس احساس خود را بيان كنيد و در اخر دليل خود را بگوييد.

“وقتی” تو دير ميايی و جواب تلفنتو نميدی “احساس نگرانی ميكنم” چون فكر ميكنم برات اتفاق بدی افتاده كه جواب نميدی

وقتی …. احساس ميكنم …. چون ….

يك متد موفق در داشتن رابطه موفق است. 

به جاي انكه انگشت خود را به سمت طرف مقابل بگيريد از احساس خود حرف بزنيد