یک مشت خاک را دریک لیوان آب بریز،چند لحظه صبر کن.

آیا می توانی آب را بنوشی؟ 

یک مشت خاک را درون چشمه بریز چند لحظه صبر کن. حالا می توانی یک لیوان از

آب گوارای چشمه بنوشی. 

درد و رنجهای دنیا هم  همین طور است، مشتی خاک. این بستگی به تو دارد که لیوان آب باشی یا چشمه.

برای دقایقی چشمانتان راببندید و چشمه بودن را احساس کنید، چشمه از خودش می جوشد و هر لحظه نو به نو می شود،

زلال و پاک.چشمه بودن زیباست،پس چشمه باشیم.