​

وضع_موجود در کشور باید تغییر کند. شواهد نشان می‌دهد که استمرار حرکت بر این روال، سه خطر بزرگ را در پیش خواهد داشت. 
اولین خطر آن استمرار تعطیلی_کارخانه ‌ها و ورشکستگی_تولیدی‌ هاست. تعطیلی کارخانه‌های مشهوری مانند ارج، آزمایش، بالارفتن آمار چک‌های برگشتی نشانه‌های رکود عمیق و افزایش سیل بیکاران است. اولین آسیب آن را طبقه محروم و کارگری می‌بیند. قشر بی‌پس‌اندازی که از حالابه بعد محل درآمدی هم نخواهد داشت و البته باید زندگی هم بکند.
دومین خطر برای دولت موجود ایجاد حالت گرفتاری و خفگی در کلاف سردرگم نظام_بانکی‌ است. اگر اصلاح نظام بانکی رخ ندهد؛ دومینوی اتفاقاتی که مردم با موسسات ورشکسته ثامن و کاسپین روبه‌رو شدند به بانک‌های دولتی و خصوصی خواهد رسید و آن‌وقت است که این حالت خفگی کل ساختار_اقتصادی را در برخواهد گرفت.
خطر سوم، تصویری است که دولت مستقر از وضع موجود می‌نمایاند. تصویر خزانه_خالی و با آب‌وتاب از ارتباط با فرنگی‌ها سخن گفتن این خیال را می‌تواند در ذهن دشمن ایجاد کند که با ایران دست‌وپا بسته و #ضعیف روبه‌رو است. ایرانی که میتوان در آن واحد هم با او تجارت کرد و هم علیه‌اش مانور_نظامی_مشترک_دریایی برگزار کرد. هم تحریمش کرد و هم وادارش کرد یک‌جانبه به تعهدات_برجام عمل کند.
تصور ایران ضعیف سبب می‌شود تا دشمن احساس کند به طعمه‌ای نزدیک‌تر شده و آخرین گام برای چنگ اندختنش مانده است. صدام حسین زمانی به ایران حمله کرد که فکر می‌کرد تهران را دو روزه اشغال خواهد کرد. تصویر ایران ضعیف، خطر جنگ یا تحریم را به بالاترین حد خود خواهد رسانید.

به همین دلیل است که سال 96 سال بسیار مهمی است. در این سال یا وضع_موجود تغییر میکند و یا خطرات احتمالی ایران را مورد هدف قرار خواهند داد.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز