چرا فاطمه «سلام‌الله علیها» وصیت کرد شبانه او را دفن کنند؟
تاریخ، كارش همیشه لوث است. افرادی جنایتی را مرتكب می‌شوند و بعد خودشان در قیافه یک دلسوز ظاهر می‌شوند برای اینكه تاریخ را لوث كنند،
عین كاری كه مأمون كرد: امام رضا را شهید می‌كند، بعد خودش بیش از همه مشت به سرش می‌زند و فریاد می‌كند و مرثیه‌سرایی می‌نماید، و لهذا تاریخ را در ابهام باقی گذاشته كه عده‌ای نمی‌توانند باور كنند كه مأمون بوده است كه امام رضا(ع) ا را شهید كرده است. این لوث تاریخ است.
زهرا(س) برای اینكه تاریخ لوث نشود، فرمود مرا شب دفن كن. لااقل این علامت استفهام در تاریخ بماند: پیغمبر یک دختر كه بیشتر نداشت؛ چرا باید این یک دختر شبانه دفن بشود و چرا باید قبرش مجهول بماند؟!
این بزرگترین سیاستی است كه زهرای مرضیه اعمال كرد كه این در را به روی تاریخ باز بگذارد كه بعد از هزار سال هم كه شده بیایند و بگویند:
وَ لِاَیِّ الْاُمورِ تُدْفَنُ لَیْلاً
بِضْعَةُ الْمُصْطَفی وَ یُعْفی ثَراها
تاریخ بگوید: سبحان اللّه! چرا دختر پیغمبر را در شب دفن كنند؟!
مگر تشییع جنازه یک امر مستحبی نیست، آن‌هم مستحب مؤكَّد، و آن‌هم تشییع جنازه دختر پیغمبر؟! چرا باید افرادی معدود به او نماز بخوانند؟! و چرا اصلاً محل قبرش مجهول بماند و كسی نداند زهرا(س) را در كجا دفن كرده‌اند؟!
سیری درسیره نبوی مرتضی مطهری- صفحه ۲۲۵.
