پیشرفت چهار عرصهی اساسی دارد: فکری، علمی، زندگی و معنویت
۱ پیشرفت فکری
ما بایستی جامعه را به سمت یک جامعه متفکر حرکت دهیم؛ ما باید جوشیدن فکر و اندیشهورزی را در جامعهی خودمان به یک حقیقت نمایان و واضح تبدیل کنیم. البته این از مجموعهی نخبگان شروع خواهد شد، بعد سرریز خواهد شد به آحاد مردم. ابزار کار، آموزش وپرورش و رسانههاست.
۲ پیشرفت علمی
از پیشرفت فکری کم اهمیت تر است و علم خود، محصول فکر است، (اما) در این زمینه نبایستی کوتاهی و کاهلی به وجود بیاید. خوشبختانه چند سالی است که این حرکت در کشور شروع شده؛ نوآوری علمی و حرکت علمی و به سمت استقلال علمی حرکت کردن. علم هم بلافاصله در قالب فناوریها و اینها خودش را نشان میدهد. محصول حرکت علمی از چیزهای بلندمدت نیست؛ نزدیکتر و ثمرهی آن دمدستتر است.
۳ پیشرفت زندگی
همهی چیزهائی که در زندگی یک جامعه به عنوان مسائل اساسی و خطوط اساسی مطرح است، در همین عنوان «عرصهی زندگی» میگنجد؛ مثل امنیت، عدالت، رفاه، استقلال، عزت ملی، مثل آزادی، تعاون و حکومت. اینها همه زمینههای پیشرفت است، که باید به اینها پرداخته شود.
۴ پیشرفت معنویت
از همه مهمتر است. بایستی الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت جوری تنظیم شود که در نتیجهی آن جامعهی ایرانی ما به سمت معنویت بیشتر پیش برود. معنویت نه با علم، نه با سیاست، نه با آزادی، نه با عرصههای دیگر، هیچ منافاتی ندارد؛ بلکه معنویت روح همهی اینهاست. میتوان با معنویت قلههای علم را صاحب شد و فتح کرد؛ دنیا در آن صورت، دنیائی خواهد شد که شایستهی زندگی انسان است. دنیای امروز، دنیای جنگلی است.
دنیائی که در آن علم، تمدن و ثروت همراه معنویت باشد، دنیای انسانی خواهد بود. البته نمونهی کامل این دنیا در دوران ظهور حضرت بقیةاللَّه (ارواحنا فداه) اتفاق خواهد افتاد و از آنجا تازه دنیا شروع خواهد شد. ما امروز در زمینههای مقدماتىِ عالم انسانی داریم حرکت میکنیم. ما مثل کسانی هستیم که در پیچ وخمهای کوهها و تپهها و راههای دشوار داریم حرکت میکنیم تا به بزرگراه برسیم وقتی به بزرگراه رسیدیم، تازه هنگام حرکت به سمت اهداف والاست. حرکت سریع، موفق و بیزحمت انسان آغاز خواهد شد. زحمت فقط عبارت است از همین که انسان در این راه حرکت کند و برود؛ دیگر حیرتی در آنجا وجود نخواهد داشت.
برگرفته از بیانات رهبرانقلاب؛ 10 آذر 1389