​ازآیت الله بهاءالدینی پرسیدند:

علت این که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیردچیست؟

فرمودند:چون درآن لحظه قلب مقدّس امـام زمان.؏ بــه سبب اعمال انسان ها،ناراحت وگرفته است،عالم متأثرمی‌شوند

پاسخ

قبل از هر چیز باید مشخص شود که فایده را چه می دانیم و با چه نوع نگاهی به هستی می نگریم. اگر با نگاه ایمانی به هستی می نگریم، یکی از اصول مهم در اندیشه مان، ایمان به عالم غیب است:

الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ (۳ بقره)

(پرهيزكاران) كسانى هستند كه به غيب [آنچه از حس پوشيده و پنهان است‏] ايمان مى‏ آورند.
 با این نوع نگاه، نباید همه چیز را در مادیات منحصر کنیم. و تصور کنیم چون چیزی با چشمانمان نمی بینیم، پس وجود ندارد. و البته با توجه به این نکته، این مطلب نیز روشن می شود که برای آگاهی از عالم غیب و نوع اتفاقاتی که در آن می افتد، باید به ابزار مناسب با آن متوسل شویم که چیزی جز خبرهای غیبی از طریق انبیاء و اولیای الهی نیست.

- که اگر از این طریق پی جویی کنیم، انواع مختلفی از فایده های رفتن به زیارت قبور را خواهیم دید:
۱- فایده به حال شخصی که در قبر خوابیده:

در نگاه ایمانی و توجه به عالم غیب، مردن را پایان کار نمی بینیم، بلکه مرگ یک نوع انتقال از عالمی به عالم دیگر است. بنابراین احوال آن کس که از دنیا رفته، می تواند با زیارت ما متحول شود.

کما اینکه در حدیثی از امام صادق(ع) سؤال شد: زمانی که شخص بر قبر پدرش و قبر افراد دیگر اعم از این که نزدیک قبر پدرش باشند یا قبوری که دورتر هستند، حضور پیدا کند، آیا نفعی برای اهل قبور دارد؟

امام(ع) فرمود: بله برای اهل قبور نفع دارد. همان طوری که برای شما هدیه‏ای آورند، شاد و خوشحال می‏شوید، آن‏ها هم از حضور شما خوشحال می‏شوند.( میزان الحکمه، ج ۲، ص ۱۲۰۰، ح ۷۹۸۸.)
 البته فایده رساندن به آن عزیزی که از دنیا رفته، بیشتر در گرو نوع اعمالی است که انجام می دهیم.

 کما اینکه از رسول خدا (ص) نقل شده كه فرمود : روزي حضرت عيسي روح الله از مسيري عبور مي كرد و گذر او از قبري افتاد و آثار عذاب را در آن مشاهده كرد، ولي بعد از مدتي دوباره از همان جا عبور مي كرد، اثري از عذاب صاحب قبر نديد، علت را از خداوند پرسيد.

به او وحي شد: يا روح الله ! انه ادرك له ولد صالح فاصلح طريقا و آوي يتيما فغفرت له بما عمل ابنه؛ (سفينه البحار، ج۲ ، ص ۷۳۰)

يعني از او فرزند صالحي بجاي مانده بود، فرزند در اين مدت راهي را براي آسايش رهگذران اصلاح نمود و يتيمي را پناه داد و من گناه پدر او را بر اثر عمل فرزند نيكوكارش بخشيدم.
 ۲- فایده به حال کسی که به زیارت مردگان رفته:

از آن جا که عمل ما در فایده بخشی به مردگان تاثیر می گذارد، پس انجام دهنده خود فعل نیز حتما بهره هایی از عمل خود خواهد برد. و در این زمینه نیز روایات فراوانی داریم از جمله اینکه:

 حضرت علی(ع) می‏فرماید: “اموات خود را زیارت کنید چون آن‏ها به خاطر زیارت شما خوشحال می‏شوند و شخص کنار قبر پدر و مادرش بعد از این که برای آن‏ها دعا کرد، می‏تواند حاجات خود را طلب نماید".( وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۸۷۸، ح ۵.)
- همچنین از حضرت علی(ع)  وارد شده، حضرت فرمود که: از حضرت رسول(ص) شنیدم که فرمود: شخصی که به زیارت اهل قبور می‏رود، پنجاه سال گناهش آمرزیده می‏شود. (میزان الحکمه، ج ۲، ص ۱۲۰۱، ح ۷۹۹۲.)

- و از جمله امام رضا سلام الله علیه هم نقل شده که فرمودند: «هر کسی نزد قبر برادر مؤمن خود برود و دست خود را سر قبر نهد و هفت مرتبه سورة «إنّا أنزلناه فی لیلة القدر» را بخواند، در روز فزع اکبر (قیامت) از ترس بزرگ ایمن گردد. (مفاتیح الجنان، مبحث زیارت قبور مؤمنین)
 و نکته آخر آنکه حتی اگر روایات را مد نظر قرار ندهیم، همچنان می توانیم بعضی از فایده های زیارت اهل قبور را درک کنیم. زیارت اهل قبور ما را به یاد آینده ای که در انتظارمان است، می اندازد. و کمک می کند خود را برای سفر اخروی مهیا کنیم. و آنچنان غرق در مادیات نشویم که تمام همت و توجه مان به عالم مادی معطوف شود.

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی

 چرا حضرت  فاطمه  زهرا علیها السّلام الگوى امام مهدى (عج) است؟

امام زمان علیه السّلام در توقیعى به خط مبارک خود، بعد از دعا براى عافیت شیعیان از ضلالت و فتنه‌ها و درخواست روح یقین و عاقبت به‌خیرى آنها و تذکر به امورى چند مى‌فرماید:
«فاطمه سلام الله علیها دختر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله براى من اسوه و الگویى نیکوست.»
در اینکه حضرت مهدى علیه السّلام، کدام گفتار یا رفتار حضرت فاطمه علیها السّلام را سرمشق خویش قرار داده‌اند، احتمالات فراوانى بیان شده است که در این‌جا به سه مورد آن اشاره مى‌کنیم:
حضرت زهرا علیها السّلام تا پایان عمر شریفش با هیچ حاکم ظالمى بیعت نکرد.
حضرت مهدى علیه السّلام هم بیعت هیچ سلطان ستمگرى را بر گردن ندارد.
شأن صدور نامه این است که برخى از شیعیان، امامت ایشان را نپذیرفتند.
حضرت در جواب عملکرد آنها فرمود: «اگر مى‌توانستم و مجاز بودم آن‌چنان مى‌کردم که حق بر شما آشکار گردد به‌گونه‌اى که هیچ‌شکى بر شما باقى نماند، ولى مقتداى من حضرت زهرا علیها السّلام است.
ایشان با اینکه حق حکومت از حضرت على علیه السّلام سلب شد، هیچ‌گاه براى بازگرداندن خلافت، از اسباب غیرعادى استفاده نکرد، من نیز از ایشان پیروى مى‌کنم و براى احقاق حقّم در این دوران، راه‌هاى غیرعادى را نمى‌پیمایم.
حضرت در پاسخ نامه فرموده‌اند:

«اگر علاقه و اشتیاق ما به هدایت و دستگیرى از شما نبود به سبب ظلم‌هایى که دیده‌ایم، از شما مردمان روى‌گردان مى‌شدیم»
امام، با اشاره به حضرت زهرا علیها السّلام مى‌خواهد بفرماید: 

همان‌طورى که دشمنان به حضرت زهرا علیها السّلام آزار و اذیت روا داشتند و سکوتى که مسلمانان پیشه کردند، هیچ‌کدام سبب نشد که ایشان از دعا براى مسلمانان دست بکشند، بلکه دیگران را بر خود مقدم مى‌داشتند، من نیز این ظلم‌ها و انکارها را تحمل مى‌کنم و از دل‌سوزى و دعا و راهنمایى و. . . براى شما چیزى فرو نمى‌گذارم.
منابع:

۱- بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۳-۲۰۲، ح ۲۸

۲- علائم ظهور، علی اصغر رضوانی ص۴۸

۳-قیام و انقلاب مهدی (عج) استاد شهید مطهری ص۶۲

۴- مهدویت (پیش از ظهور) حجه الاسلام کارگر صص۲۰۱-۲۰۰

۵- موعود شناسی و پاسخ به شبهات ، علی اصغر رضوانی ج ۱صص ۳۹۷-۳۹۶

 تفاوت زهد با رهبانیت؛ چرا اسلام با رهبانیت مخالفت ولی به زهد دعوت کرده است؟ اسلام به زهد دعوت و رهبانیت را محکوم کرده است. زاهد و راهب هر دو از تنعم و لذت‌گرایى دورى مى‌جویند ولى راهب از جامعه و تعهدات و مسئولیت‌هاى اجتماعى مى‌گریزد و آنها را جزء امور پست و مادى دنیایى مى‌شمارد و به صومعه و دیر و دامن کوه پناه مى‌برد، اما زاهد به جامعه و ملاک‌هاى آن و ایده‌هاى آن و مسئولیت‌ها و تعهدهاى آن رو مى‌آورد. زاهد و راهب هر دو آخرت‌گرایند، اما زاهد آخرت‌گراى جامعه‌گراست و راهب آخرت‌گراى جامعه‌گریز.  از نظر راهب، جهان دنیا و آخرت دو جهان کاملا از یکدیگر جدا و بى‌ارتباط به یکدیگرند؛ حساب سعادت جهان دنیا نیز از حساب سعادت آخرت کاملا جداست بلکه کاملا متضاد با یکدیگرند و غیرقابل جمع؛ طبعاً کار مؤثر در سعادت دنیا نیز از کار مؤثر در سعادت آخرت مجزاست. ولى در جهان‌بینى زاهد، دنیا و آخرت به یکدیگر پیوسته‌اند، دنیا مزرعه آخرت است. از نظر زاهد آنچه به زندگى این جهان سامان مى‌بخشد و موجب رونق و صفا و امنیت و آسایش آن مى‌گردد این است که ملاک‌هاى اخروى و آن‌جهانى وارد زندگى این‌جهانى شود، و آنچه مایه و پایه سعادت آن‌جهانى است این است که تعهدات و مسئولیت‌هاى این‌جهانى خوب انجام شود و با ایمان و پاکى و طهارت و تقوا توأم باشد.  استاد مطهری، سیری در نهج‌البلاغه، ص218

​

 وجود مبارک امام زمان با چه قدرتی جهان را از عدل و داد پر میکنند، با کُشتن؟ الان که مردم جهان هفت میلیارد است اگر یک میلیارد آن را بُکشند آن شش میلیارد دیگر آدم میشوند؟  تازه اول خونریزی است و اگر از این هفت میلیارد، چهار میلیارد را بُکشند، سه میلیارد باقیمانده آدم میشوند؟ هرگز. امام زمان با چه وسیله ای پیروز میشوند؟

با فشار با کُشتن، یا با عدل و فرهنگ؟ معجزه اول آنست که مردم را عاقل میکنند، آدم میکنند، آن وقت است که جامعه عاقل، عدل پرور میشود.
سخنرانی آیت الله جوادی آملی؛ نکته ۸۴۲ از کتاب ۱۰۰۱ نکته پیرامون امام زمان