وقتي کودک براي هر چيزی جيغ ميكشد!
کودک جلوي اسباببازيفروشي ايستاده و مدام جيغ ميكشد كه اسباب بازی داخل ويترين رامیخواهد. مادرش نميداند بايد آن رابخرد يا نه!
اگر به او گفته اید«نه اين اسباببازي را نميشه خريد» بايد پاي نه گفتنتان بايستيد و اقتدار لازم را داشته باشيد.
وقتي جيغ ميزند جلوي صورتش بايستيد و بگوييد؛ «وقتي جيغ ميزني نميفهمم چي ميگي. آروم صحبت کن»
حواسش را پرت کنید؛ پيشنهاد چيز ديگري به او دهيد و بگوييد: «ميتونيم بريم خونه با اون ماشين بزرگت مسابقه بديم»یا … به اين ترتيب او ياد يكي از اسباببازيهايش ميافتد و در لحظه هيجان اين كار را احساس ميكند.
او را تاييد نكنيد اما با عصبانيت هم با او برخورد نشود. گفتن «ديگه داري عصبانيام ميكني» هيچ كمكي به شما و كودك نميكند، چون كودك نميخواهد احساس شما را بفهمد.
او باید در چهره شما آرامش و منطقی بودن را ببیند، كودك نباید فكر كند كه با جيغ كشيدن مدام شما را مستاصل ميكند و تسليم ميشويد. اگر ادامه داد بی توجهی کنید، او را برداشته و از آنجا دور شوید.