[سوره النساء (4): آيه 102]

وَ إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‏ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً (102)

(اى پيامبر!) هر گاه (در سفرهاى جهادى) در ميان سپاه اسلام بودى و براى آنان نماز برپا داشتى، پس گروهى از آنان با تو (به نماز) بايستند و سلاحهاى خود را همراه داشته باشند، پس چون سجده كردند (قيام نمايند و ركعت دوّم را فرادى انجام داده پس بروند و) پشت سر شما (نگهبان) باشند، و گروه ديگر كه نماز نخوانده‏اند (از ركعت دوّم) با تو نماز بخوانند و وسايل دفاع و سلاحهاى خود را با خود داشته باشند، كافران دوست دارند كه شما از سلاح و ساز و برگ خود غافل شويد تا يكباره بر شما حمله آورند.

برداشتها:

1-  نماز، حتّى در صحنه‏ى جنگ تعطيل نمى‏شود و رزمنده، بى‏نماز نيست. «فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ»، «وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ»

2-   در اهميّت نماز جماعت همين بس كه در جبهه‏ى جنگ با دشمن، حتّى با يك ركعت هم برپا مى‏شود. «وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‏ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا»

3-   در هنگام پيش آمدن دو وظيفه (جهاد و نماز)، نبايد يكى فداى ديگرى شود.«فَلْتَقُمْ»، «وَ لْيَأْخُذُوا»

4-   در همه حال، هشيارى لازم است، حتّى نماز نبايد مسلمانان را از خطر دشمن غافل كند. «وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ»

5-   رهبر، محور وحدت و عبادت است. «كُنْتَ فِيهِمْ»، «فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ»

6-   فرمان‏هاى الهى به تناسب شرايط، متفاوت است. (اين آيه مربوط به نماز خوف در برابر دشمن است.) «فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ»

7-   نماز جماعت در صحنه مبارزه، نشان عشق به هدف و خدا و رهبر و پايبندى به ارزشهاست. «إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ»

8-   در صحنه مبارزه بايد جابه جايى نيروها در فاصله‏ى يك ركعت نماز، امكان پذير بوده باشد. «وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‏ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا» 

9-  هوشمندی و هوشیاری  در صحنه مبارزه ؛ نظامی؛ فرهنگی و سیاسی از ویژگیها و شاخصه های انقلابیگری است.  . «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ»

10-  مومن انقلابی باید  نقشه  دشمن، را بخواند. «وَدَّ الَّذِينَ»

11-   عبادت، وسيله‏ى غفلت از دشمن نشود. «تَغْفُلُونَ»

12-   احتمال غفلت در مسلمانان انقلابی واقعى ضعيف است. (كلمه «لَوْ» در جمله «لَوْ تَغْفُلُونَ» نشانه‏ى اين معناست.)

13-   با هوشيارى و هوشمندی، بايد از امكانات نظامى ؛ اقتصادى؛ سیاسی و فرهنگی  حفاظت كرد. «أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ»

14-   غفلت امّت اسلامى، شبيخون كفّار را در پى خواهد داشت. «مَيْلَةً واحِدَةً»

 15 هر سخن و برنامه و حركتى كه مسلمانان را غافل كند، گامى است در جهت اهداف و خواسته‏هاى دشمن. «وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ»