.
یا بقیةالله فی ارضه

برای دوری‌ات آهِ‌جگر بهانه گرفت
شکست بغض‌نهان،چشمِ‌تر بهانه گرفت

خوشا به حال دلم، از فراق و هجرانت
خودش به جای هزاران نفر بهانه گرفت

همین زمان که دعا می کنی برای دلم
همین دقیقه دلم بیشتر بهانه گرفت

دمی ز ماه رخت پرده را کنار بزن
برای دیدن رویت قمر بهانه گرفت

همیشه‌هرکه‌دلش سوخت‌ازغم هجران
به اشتیاق نگارش سحر بهانه گرفت