امام خمینی ؛ مومن متعبد انقلابی و  شخصیت فراملی‼️

منافقین در میدان های سیاسی و اجتماعی، مواضعی موافق با دشمن اتخاذ می کنند، بسیاری از اوقات سودی هم از این اقدام خود نمی برند، فقط یک حس روانی است که از لبخند آنها لذت می برند. شاید فکر می کنند شخصیت آنها فرا ملی شده ، باورشان می آید آن قدر فهیم اند که دشمن هم آنها را تمجید می کند.

 مثلا ابوموسی اشعری به امام علی پشت کرد و به توصیه ایشان عمل نکرد ، خوشحال بود که عمروعاص به او گفته تو پيش از من به افتخار هم صحبتی رسول خدا (ص ) رسيده اى و …

 اشعث هم در جنگ صفین در حالی که جزء لشکر امام بود ، از تمجید معاویه مغرور شد.

 و زبیر در واقعه جمل می گفت اگر از مقابل لشکر علی (ع) عقب بنشینم، زن های بصره مسخره ام می کنند، می گویند او ترسیده! 

بعضی از سیاستمداران وقتی از آن طرف دنیا کسی تعریفشان را می کند و می گوید آدم معتدل و با عقل و خردی است ، برای حفظ این قیافه و ژست، حاضرند منافع ملت خود را کمی تا قسمتی کنار بگذارند زیرا این چهره بین المللی و رضایت دشمن برایشان ارزشمند تر است از رضایت خودی ها. 

قرآن می فرماید : آیا در پیش کفار، شما به دنبال عزت هستید! (سوره نساء : آیه 139) 

این افراد منافق صفت از مسخره شدن توسط کفار شدیدا واهمه دارند.

در حالی که خداوند به پیامبر می فرماید مسخره کنندگان را ما کفایت می کنیم که به تو آسیبی نرسانند.

 چهره و ژست جهانی که خداوند در این زمانه به امام خمینی داد به هیچ کس نداد در حالی که او برای آبرو کار نکرد، برای خدا کار کرد.

منبع :د رسهایی از تاریخ اسلام / محمد حسین مرکبی