بی قرار شدهایم
ای مهربان دیریست که برای تو، بی قرار شده ایم
در ندبه و عهد و فرج، محکوم به انتظار شده ایم
خورشیدِ ما، بدونِ تو غرق در سکوتِ مطلق هستیم
مِه وصف حالِ ماست، که ایستاده در غبار شده ایم
چشمِ خدا میانِ زمین، گوشه چشمی به ما بنگر
از اشک گریزی نیست، اسیرِ لایمکن الفرار شده ایم
ای روحِ آیه ی “تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشَاء”
سخت است میان ما باشی و ببینی که خوار شده ایم
کلِ جهان برای نابودیِ ما متحد شده اند
خون میدهیم به حدی که صدرِ اخبار شده ایم
یک روز در عراق میکشند ما را، روزی به شام و یمن
گه مردمی بی پناه به قلبِ میانمار شده ایم
از دیارِ فلسطین بویِ خونِ شش ماهه می آید
اشکی دگر نمانده، بسی دیده خونبار شده ایم
مارا چو قومِ موسی وعده ی شیر و عسل ندهید
از بویِ خوشِ پیرهنِ یوسفِ زهرا خُمار شده ایم
“اینَ بقیة اللّٰه” گفته ایم و چندیست به رزم آماده
چند مَرده حلّاجیم که چنین سرِ دار شده ایم؟
قسم به معنیِ “والله اِنْ قَطَعْتُمواْ یَمینیِ” عباس
هر روز به سمت کرب و بلا رهسپار شده ایم
هر “کُلّنا عَباسکْ یا زینب"ی که گفتیم، همچون رعد
طیراً ابابیل بر سرِ اصحابِ فیل هوار شده ایم
آن یوسفی که دنیا به درهمی او را فروختند
با دست و پا و سر و حنجرِ خود خریدار شده ایم
چون مقتدای ما علی(ع) ست، علی وار زنده ایم
با عشق، منتظرِ فرزندِ حیدرِ کرّار شده ایم
بس جمعه ها نیامدی به انتظارمان می خندند
بغضیم که جمعه روی جمعه تلنبار شده ایم
قسم به آیه آیه ی قرآن، قسم به گریه ی بی تو
ای مهربان دیریست که برای تو، بی قرار شده ایم
تقدیم به پیشگاه مهدی فاطمه …
.
من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!
.
همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس
من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم!
.
رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!
.
همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!
.
سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست
من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!
.
تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم
از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!
.
طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است
از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!
.
شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!
.
به وقت ترس و تنهایی، تو هستی تکیه گاه من
مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!
.
دلت بشکسته از من، لکن ای دلدار رحمی کن
که از نفرین و از عاق پدر بسیار میترسم!
هزاران بار من رفتم، ولي شرمنده برگشتم
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم!
امام رضا
«لا دين لمن لا ورع له و لا ايمان لمن لا تقية له، ان اکرمکم عندالله اعملکم بالتقية. فقيل له: الي متي؟ قال: الي الوقت المعلوم، و هو يوم خروج قائمنا اهل البيت (عليهم سلام الله) فمن ترک التقية قبل خروج قائمنا فليس منا».
«کسي که پرهيزکار نباشد، دين ندارد و کسي که تقيه نکند ايمان ندارد. گرامي ترين شما در نزد خدا، رعايت کننده ترين شماست در مورد تقيه. گفته شد: تا به کي؟! فرمود: تا روز معيّن، و آن روز خروج قائم ما اهل بيت (عليهم السلام الله) است. آگاه باشيد که هر کس پيش از خروج قائم ما (عليهالسلام)، تقيه را ترک کند از ما نيست».
کمال الدين/ ص371
نرم_افزار_جامع_مهدویت
دين مداري و تكليف گرايي:
⏪يكي از عوامل زمينه ساز ظهور امام زمان(ع) دين مداري و دين داري است.
⏪ما بايد در عصر غيبت بيشتر به دستورات الهي توجه نموده و از محرمات پرهيز كنیم و متعبد و مقيد به انجام تكاليف خدايي باشیم.
⏪ در عصر غيبت است كه ما بيشتر در معرض آفات و آسيبها قرار ميگيریم و نياز به پشتوانه قوي داریم.
⏪بي ترديد اين پشتوانه قوي تقويت باورهاي ديني و پاسداري از دين است.
⏪از سوي ديگر با انجام تكاليف الهي ميتوان به آسيب زدايي پرداخت. شايد بر همين اساس باشد كه پيشوايان دين مردم را به دينداري، و صحت اعمال و دعا و توسل به اهل بيت(ع) فرا خوانده اند.
⏪امام صادق(ع) ميفرمايد: براي صاحب الامر غيبتي طولاني است. در اين دوران هر كسي بايد تقوي پيشه سازد، و چنگ در دين زند.
#زمینه_سازان
#تکلیف_گرایی