زهراعصاره عصمت است
زهرا،آیینه پاکی است
زهرازلال کوثر است
ای همیشه جاری
ای بهار کوتاه
ای ترنم باران وحی
درشکوه مقام توحیرانم که
معرفت به غبارآستان خانه ات
بوسه می زند
شب دراز است ، تو گویی که فقط شب مانده…
فاطمه رفته از این خانه و زینب مانده…
گفته بودی که خدا جام بلا می دهدش
هر کسی را که در این بزم مقرّب مانده…
کینه ی بیعت خم بود که سرریز شده
جام خشم است و از آن روز لبالب مانده…
جوهر خون تو با ظرف تنت خورد زمین…
روی دیوار کمی رد مرکّب مانده…
شدت ضربه ی شلاق از آنجا پیداست
که روی در اثر «خط مورّب» مانده…
روز و شب آنقدر از صبر به دختر گفتی
که خود «صبر» از این صبر معذب مانده…
صبر ارثیه ی زهراست ، به دخترهایش
“فاطمه” رفته از این خانه و “زینب” مانده…
آجرک الله یا بقیة الله اعظم…
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : کارگران مشغولند،کار احداث ضریح
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع : چند روزی مانده به اتمام ضریح
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : مهدی فاطمه آید، به تماشای ضریح
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : عید امسال، نماز، صحن بقیع
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : فلش راهنما ،مرقد زهرای شفیع
اللهم صلی علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سِرِ المُستَودع فیها بِعَدد ما احاطَ به عِلمُک
السلام علیک یاصدیقةالشهیده
قبرٺ ڪه نيسٺ دلخوشم از اينڪه لاأقل
پايين پاے هيئٺ تو گريہ مےڪنم
آه اے ضريح گمشده، بانوے بےنشان
در حسرٺ زيارٺ تو گريہ مےڪنم
