زنی که پس از شش ماه زندگی در کنار همسر خود، فرزندی به دنیا آورده بود، به جرم ارتکاب فحشا نزد خلیفه دوم آورده شد و خلیفه به خیال اینکه این زن مرتکب فحشا شده است، تصمیم گرفت وی را مجازات کند. من مانع مجازات آن زن شدم و توضیح دادم:

اگر بخواهی از کتاب خدا دلیل می‌آورم که این زن بی گناه است و نباید مجازات شود

خداوند متعال می‌فرماید:
《وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا》

ﻭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭﻱ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﻓﺘﻨﺶ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﺳﻲ ﻣﺎﻩ ﺍﺳﺖ،

و در آیه دیگر می فرماید:
《وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ》

ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻛﺎﻣﻞ ﺷﻴﺮ ﺩﻫﻨﺪ. [ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻢ ] ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﮔﻲ [ ﻛﻮﺩﻙ ] ﺭﺍ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﺪ.

در آیه نخست دوران حاملگی و شیردهی 30 ماه دانسته شده و در آیه دوم، 24 ماه معرفی شده است. حال اگر 24 از 30 کسر شود 6 ماه باقی می ماند که کمترین زمان دوران حاملگی است.

عمر با شنیدن این استدلال زن را آزاد کرد و از آن پس این حکم قطعی شد

? کتاب علی از زبان ع