ما امروز به بهانۀ این که اگر به بچه‌ها محبت کنیم، لوس و نُنُر می‌شوند، از محبت کردن شانه خالی می‌کنیم؛ اما کسانی که با تفکری مادی‌گرا سعی دارند نوجوانان و جوانان ما را از مسیر دین خارج کنند، به این نتیجه رسیده‌اند که نباید دائم در گوش جوانان ما از دین، بد بگویند و تبلیغات منفی علیه دین داشته باشند. آن‌ها راه را کوتاه کرده‌اند. دنیای مادی‌گرای غربی، به این نتیجه رسیده‌ که به جای این که با دستور و نصیحت مخاطبان را به سوی خود بکشاند، باید کسانی را به عنوان اسطوره یا الگو به دنیا معرفی کند.

 او به کمک رسانه مدت‌ها روی یک فرد خاص تبلیغ می‌کند تا آن شخص را به یک شخصیت محبوب تبدیل کند. وقتی این محبوبیت اتفاق افتاد، به راحتی هر چه تمام‌تر آنچه را که با چندین کتاب و چندین سال آموزش نمی‌توانست به خورد مخاطبان خود بدهد، در کوتاه‌ترین زمان ممکن به جان آنان تزریق می‌کند.
ما نمی‌خواهیم بگوییم در دین اسلام جایی برای آموزش‌های مستقیم و استدلالی وجود ندارد؛ اما دین برای تربیت، تنها به آموزش مستقیم بسنده نکرده است. محبت، اصلی فراموش نشدنی و مسأله‌ای کاملاً بنیادین در تربیت دینی است.
 دشمنان دین از این اصل، نهایت استفاده را کرده و به اهداف شوم خود دست می‌یابند؛ در حالی که ما نشسته‌ایم و تماشاچی صیادی‌های آن‌ها هستیم و تنها آهی برای صیدهایی می‌کشیم که از ما بودند و در میان ما؛ اما حالا در میان ما هستند؛ ولی از آن‌ها شده‌اند.
کتاب من دیگر ما

[استاد عباسی]