به نام خدا 

روزی جبرئیل امین نزد رسول خدا بود . در این هنگام امیرالمؤمنین (ع)وارد شد. جبرییل به احترام ایشان از جا حركت كرد. پیغمبرفرمود : آیا به احترام این جوان از جا بر می خیزی ؟
جبرییل عرض كرد : بله چون او حق استادی به گردن  من دارد، وقتی خداوند مرا آفرید از من پرسید كه من كی ام و نامم چیست؟و تو كیستی و نامت چیست؟

من متحیّر شدم ماندم كه چه بگویم..

این جوان وارد شد و به من فرمود: بگو'’ أنت ربّ الجلیل و اسمك الجمیل و أنا عبدك الذلیل و اسمی جبرییل'’
پیامبر اعظم (ص) فرمودند : تو چه وقت آفریده شدی؟

عرضه داشت: از زمانی كه من خلق شده ام ستاره ای بود كه هر سی هزار سال یكبار طلوع می كرد و من آن را سی هزار بار دیدم..

حضرت فرمود آیا آن ستاره را می شناسی؟

عرض كرد بله یا رسول الله،

حضرت فرمود: علی جان قدری عمامه ات را بالا ببر،

كه نوری از پیشانی امیرالمومنین ساطع شد كه جبرئیل عرضه داشت : به خدا قسم این همان ستاره است.
( كتاب شریف القطره - ج 1. علامه مستنبط)
التماســـ دعــــا