ايمان بر چهار پايه استوار است:
✅ صبر
✅ يقين
✅ عدل
✅ جهاد
صبر نيز بر چهار پايه قرار دارد:
? شوق
? هراس
? زهد
? انتظار.
⬅️ آن كس كه اشتياق بهشت دارد، شهوتهايش كاستي گيرد
⬅️ و آن كس كه از آتش جهنم مي ترسد، از حرام دوري مي گزيند
⬅️ و آن كس كه كه در دنيا زهد مي ورزد، مصيبتها را ساده پندارد
⬅️ و آن كس كه مرگ را انتظار مي كشد در نيكيها شتاب مي كند.

يقين نيز بر چهار پايه استوار است:
? بينش زيركانه
? دريافت حكيمانه واقعيتها
? پند گرفتن از حوادث روزگار
? و پيمودن راه درست پيشينيان
⬅️ پس آن كس كه هوشمندانه به واقعيتها نگريست، حكمت را آشكارا بيند
⬅️ و آنكه حكمت را آشكارا ديد، عبرت آموزي را شناسد
⬅️ و آنكه عبرت آموزي شناخت گويا چنان است كه با گذشتگان مي زيسته است.

عدل نيز بر چهار پايه برقرار است
? فكري ژرف انديش
? دانشي عميق و به حقيقت رسيده
? نيكو داوري كردن
? استوار بودن در شكيبايي.
⬅️ پس كسي كه درست انديشيد به ژرفاي دانش رسيده
⬅️ و آن كس كه به حقيقت دانش رسد، از چشمه زلال شريعت نوشد
⬅️ و كسي كه شكيبا باشد در كارش زياده روي نكرده با نيكنامي در ميان مردم زندگي خواهد كرد.

جهاد نيز بر چهار پايه استوار است:
? امر به معروف
? نهي از منكر
? راستگويي در هر حال
? و دشمني با فاسقان
⬅️ پس هر كس به معروف امر كرد، پشتوانه نيرومند مومنان است
⬅️ و آن كس كه از زشتي ها نهي كرد، بيني منافقان را به خاك ماليد
⬅️ و آن كس كه در ميدان نبرد صادقانه پايداري كند حقي را كه بر گردن او بوده ادا كرده است
⬅️ و كسي كه با فاسقان دشمني كند و براي خدا خشم گيرد، خدا هم براي او خشم آورد، و روز قيامت او را خشنود سازد.

نهج البلاغه، حکمت 31

?