??خانواده=سعادت یا شقاوت جامعه بسته به سلامت اوست 

??امیرمومنان فرمودند:
? ای كميل! خانواده ات را فرمان ده كه روزها در به دست آوردن بزرگواری، و شبها در رفع نياز خفتگان بكوشند، سوگند به خدایی كه تمام صداها را می شنود، هر كس دلی را شاد كند، خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد كه به هنگام مصيبت چون آب زلالی بر او باريدن گرفته و تلخی مصيبت را بزدايد چنانكه شتر غريبه را از چراگاه دور سازند

? #نهج_البلاغه #حکمت257

? ای مردم، انسان هر مقدار كه ثروتمند باشد، باز از خويشاوندان خود بی نياز نيست كه از او با زبان و دست دفاع كنند، خويشاوندان انسان، بزرگترين گروهی هستند كه از او حمايت می كنند، و اضطراب و ناراحتی او را می زدايند، و در هنگام مصيبتها نسبت به او، پرعاطفه ترين مردم می باشند، نام نيكی كه خدا از شخصی در ميان مردم رواج دهد بهتر از ميراثی است كه ديگری بردارد.

? آگاه باشيد، مبادا از بستگان تهيدست خود رو برگردانيد، و از آنان چيزی را دريغ داريد، كه نگاه داشتن مال دنيا زيادی نياورد و از بين رفتنش كمبودی ايجاد نكند، آن كس كه دست دهنده خود را از بستگانش بازدارد، تنها يك دست را از آنها گرفته اما دستهای فراوانی را از خويش دور كرده است، و كسی كه پر و بال محبت را بگستراند، دوستی خويشاوندانش تداوم خواهد داشت.
? #نهج_البلاغه، #خطبه23
✅تدوین:مرتضوی نژاد

4-  محور زمان شناسی

يكى از كسانى كه در طول راه كربلا به سیدالشهدا علیه السلام پيوست و همراه او شد. امام ‌حسين علیه السلام كسى را مى‌خواست كه به راه آشنا باشد، تا از بيراهه به سوى كوفه رود.

طرماح بن عدى اعلام كرد كه من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى كربلا روان شدند. وقتى جلو افتاد، اشعارى را هم مى‌خواند كه با اين مطلع، آغاز مى‌شود:

يا ناقتى لاتذعرى من زجر وامضى بنا قبل طلوع الفجر.( اعيان الشيعه، ج7، ص396.)

و مضمون اشعار، در ستايش از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سیدالشهداست. در ميانه‌ راه، اجازه طلبيد كه به قبيله خود سر زده و به خانواده رسيدگى كند و برگردد. رفت و پس‌ از چند روز وقتى دوباره برگشت به ‌«عذيب الهجانات‌» كه رسيد، خبر شهادت امام را شنيد. اندوهگين شد و گريست، از اين كه توفيق شهادت در ركاب امام، نصيب او نشد (حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 3، ص 83)
مقام معظم رهبری در باب لحظه شناسی و انجام تکلیف در زمان خود ، فرمایشات متعددی دارند و از جمله مصادیقی که بارها و بارها در بیانات به آن اشاره نموده اند بحث توابین است که به 3مورد از این فرمایشات اشاره می شود.

☑️1-  «عدّه‌ی توّابین، چند برابر عدّه‌ی شهدای کربلاست. شهدای کربلا همه در یک روز کشته شدند؛ توّابین نیز همه در یک روز کشته شدند. اما اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست! به‌خاطر این‌که در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند.»( بیانات در دیدار فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)  ۲۰/۳/۷۵)

☑️2-  «فرق بین شهدای کربلا و توّابین همین است. شهدای کربلا هم شهید شدند، توّابین هم شهید شدند. فاصله‌ی زمانی بین آنها هم خیلی زیاد نبود؛ اما شهدای کربلا در عرش انسانیت قرار دارند، شهدای توّابین نه؛ مقامشان با آنها خیلی فرق دارد. چرا؟ چون شهدای کربلا به ندای حسین بن علی علیه‌السّلام در وقتِ خود پاسخ دادند؛ ولی توّابین به ندای آن حضرت، بعد از گذشتن وقت پاسخ دادند. فرقش این است.»( ۱۳۷۸/۰۶/۰۸بیانات در دیدار خانواده‌هاى شهیدان قائن)

☑️3-  «توّابین آن‌وقتی که باید می‌آمدند -که عاشورا بود- نیامدند، وقتی آمدند که کار از کار گذشته بود. یا قیام مردم مدینه با رهبری عبدالله بن حنظله. آمدند در مقابل یزید ایستادند، قیام کردند، حاکم مدینه را بیرون کردند، امّا دیر؛ آن‌وقتی که شنیدند که حسین‌بن‌علی (علیهماالسّلام) از مدینه خارج شد، آن‌وقت باید به این فکر می‌افتادند، نیفتادند؛ دیر به فکر افتادند، یک سال بعد [به فکر افتادند]؛ نتیجه هم همانی شد که تاریخ ثبت کرده است؛ قتل‌عام شدند، تارومار شدند، نابود شدند، هیچ کاری هم نتوانستند بکنند. کار را در وقت باید انجام داد.»( ۱۳۹۵/۱۰/۱۹بیانات در دیدار مردم قم)

☑️ادامه دارد….

#حسین_عباسیان

شهید آوینی می گفت:

«هر کس می‌خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند. اگر چه خواندن داستان را سودی نیست، اگر دل کربلایی نباشد. از باب استعاره نیست اگر عاشورا را قلب تاریخ گفته‌اند. زمان هر سال در محرم تجدید می‌شود و حیات انسان هر بار در سیدالشهدا(ع) حُب حسین(ع) سرّالاسرار شهداست…. کربلا را تو مپندار که شهری است میان شهرها و نامی است در میان نام‌ها، نه! کربلا حرم حق است و هیچ کس را جز یاران امام حسین(ع) راهی به سوی حقیقتی نیست… هر شهید کربلایی دارد… و برای ما کربلا پیش از آنکه یک شهر باشد یک افق است.یک منظر معنوی است که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده‌ایم، نه یک بار، نه دوبار، به تعداد شهدایمان…»

افقی که شهید آوینی می گفت همانی بود که حضرت زینب سلام ا… علیها فرمود:” ما رأیتُ الّا جَمیلا” فهمیدن این جمیل و آن افق یعنی بصیرت عاشورا.بصیرت عاشورا منحصر در روز عاشورا نیست بلکه از روز 8ذی الحجه شروع و تا برگشت اسرا به مدینه ، این بصیرت ادامه دارد و آموختنی است. 

 ☑️ قیام اباعبد ا… الحسین  علیه السلام ، محور های بسیار بالای بصیرتی دارد که به  شش محور آن ، در شش یادداشت کوتاه  پرداخته خواهد شد امید است محورها  سرفصلی  رفتاری  و تقویتی در سبک زندگی عاشورائیان انقلابی قرار گیرد. 

 ☑️ادامه دارد….

پس از رسیدن حضرت امام رضا علیه السلام به مقام امامت، افراد و گروههایی با مقام ولایت ایشان به مخالفت برخاستند. نزدیکان، برخی اصحاب حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، برخی دانشمندان و مامون عباسی از جمله مخالفان امامت حضرت امام رضا علیه السلام بودند. برخورد حضرت با هر یک از آنها متفاوت بود.

◀️حضرت امام رضا علیه السلام در برخورد با نزدیکان_ مخالف، بیشتر مدارا و احسان را در پیش گرفتند. 

برای نمونه ابراهیم یکی از فرزندان امام کاظم (ع)، در مورد امامت بعد از پدر، مزاحمتهائی برای حضرت رضا (ع) ایجاد می کرد

 علی بن اسباط می گوید: به حضرت (ع) عرض کردم: (مردی نزد برادرت ابراهیم رفته (و او را اغفال کرده) و به او گفته: پدرت وفات نکرده است، آیا شما نیز مانند ابراهیم، چنین عقیده ای دارید؟)

  امام رضا: شگفتا! آیا رسول خدا (ص) میمیرد، ولی موسی (پدرم) نمی میرد…، من هزار دینار بدهکاری ابراهیم را - پس از آنکه بر اثر ناداری تصمیم بر طلاق همسران و آزاد نمودن 

 بردگانش گرفته بود- ادا کردم (در عین حال در برابر محبتهای من، دست از کینه توزی بر نمی دارد) چنانکه شنیده ای برادران یوسف (ع) چه کردند، یوسف چه ستمها و آزارها از برادرانش دید.

 ◀️امام رضا علیه السلام در برخورد با برخی از یاران موسی بن جعفر علیه السلام که در امامت امام رضا قایل به توقف شده بودند. دو شیوه نفرین و ارایه دلیل و معجزه را در پیش گرفتند. برخی مانند حمزه بطاینی را نفرین و برای برخی مانند عبدالله بن مغیره عراقی کرامت ارائه دادند.

عبدالله بن مغیره می گوید: من به مذهب (واقفیه) اعتقاد داشتم، (و می گفتم بعد از امام هفتم، امامی نیست) برای انجام مراسم حج به مکه رفتم در آنجا در مورد مذهبم، شک و تردید نمودم، کنار کعبه خود را به ملتزم (دیوار مقابل در خانه کعبه) چسباندم و گفتم: (خدایا! تو خواسته مرا می دانی، مرا به بهترین دینار ارشاد فرما).

 همانجا به قلبم افتاد که به حضرت امام رضا (ع) بروم، به مدینه رفته و به خانه آن حضرت شتافتم و به خادم خانه گفتم: (به مولایت بگو یک مرد عراقی به در خانه آمده است).

 هماندم صدای امام رضا (ع) را از درون خانه شنیدم دوبار فرمود:

 (ای عبدالله بن مغیرة! وارد خانه شو).

 وارد خانه شدم، هنگامی که آن حضرت، به چهره من نگاه کرد، فرمود: (خداوند دعایت را به استجابت رسانید و تو را به دین خودش، هدایت نمود).

 گفتم (اشهد انک حجة الله و امینه علی خلقه)

◀️حضرت امام رضا علیه السلام در برخورد با دانشمندان مخالف، مسیر علمی و مناظره را انتخاب کردند. مناظرات حضرت در این باره معروف است.

◀️شیوه برخورد حضرت با مامون عباسی مخالفت سیاسی بود. رد درخواست دعوت به مرو در ابتدا، آمدن به مرو با اکراه، پذیرش مقام ولایت عهدی پس از اجبار با شرط دخالت نکردن در امور وبالاخره شهادت حضرت، نشانه های راضی نبودن و مخالفت سیاسی حضرت است.

?☘️موسی سلیمانی

امروز سالروز ولادت هشتمین مهر سپهر ولایت و امامت، حضرت امام رضا(ع) است. ایام منسوب به ائمه معصوم(ع) فرصت مغتنمی است تا لختی خودمان را از هیاهوی زندگی و مسابقه تمام نشدنی دنیای سرمایه‌سالار جدا کنیم و به زندگی سراسر نور و سرور این معیاران انسانیت پیوند دهیم. توجه به سیره رفتاری و عملی ائمه معصوم(ص) از بهترین رفتارهایی است که شیعیان و محبان اهل‌بیت(ع) می‌توانند داشته باشند؛ بنابراین ایام ولادت‌ها و شهادت‌ها را باید فرصتی برای بهره‌گیری از این وجودهای مقدس قرار داد. وضعیت امروز ما در داخل و خارج و شرایطی که دشمنان کینه‌توز برای جامعه نبوی و ولایی به وجود آورده‌اند، این غنودن در سایه‌سار آستان ملک پاسبان رضوی(ع) را ضروری‌تر کرده است. 

امام رضا(ع) در روایتی می‌فرمایند: «مِن کُنوزِ الجنة البرّ و إخفاءُ العَملِ و الصّبر عَلَى الرّزایا و کِتمانُ المصائبَ»؛‌ برّ و نیکی، پنهان داشتن عمل، شکیبایی در برابر سختی‌ها و پنهان کردن مصیبت و گرفتاری‌ها از گنج‌های بهشت است. اگرچه همه ائمه شیعه به مثابه نور واحد واجد همه خوبی‌ها و عین خوبی‌ها هستند، ولی در تاریخ و در بین مردم به سبب بروز و ظهور سلوک سیاسی و رفتاری ویژه هر یک از آن بزرگواران، به داشتن ویژگی‌هایی خاص مشهورترند. حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) چون از صبر عجیبی برخوردار بوده و راضی به قضای الهی در هر شرایطی بودند، به رضا شهره شدند و لازم است انسان‌ها از ویژگی‌های شخصیتی آن امام همام درس‌ها و توشه‌ها بگیرند؛ چرا که آن حضرت در حالی که می‌دانند مأمون چه کاری انجام می‌دهد و چه هدفی دارد، به دلیل حفظ دین اسلام و اینکه احکام دینی باقی بماند، در برابرش صبر می‌کنند و تا سرحد شهادت پیش می‌روند؛ البته صبر و مقاومتی فعال نه منفعل. لذا نیرو تربیت می‌کند، به مناظره علمی با زبدگان روزگار می‌نشیند و توطئه‌های مأمون مرموز را خنثی و حقانیت اسلام را جرعه جرعه به پیروان می‌نیوشد و… درس امروز برای همه ما، اقتدا به صبر راهبردی ایشان در برابر دشمنان و دشمنی‌هاست که در مفهوم کلان دنباله‌های همان دشمنان اهل بیت‌(ع) هستند و امروز چون خفاشان تحمل حاکمیت انوار سیره و سنت رضوی(ع) بر بینش و رفتار ایرانی‌ها را ندارند. لمحه و شمه‌ای از صبر رضوی امروز در مقاومت فعال مردم ایران در برابر ظلم و سلطه چه دستاوردهای مبارکی را رقم زده است. ممنونیم امام رضا(ع).