ریشه این مشکل درنوع رابطه با کسی است که قرار بوده در ماههای اول زندگی، کودک را از نظر عاطفی تغذیه کند یعنی مادر که دنیای مرکزی کودک است.
رابطه نخستین کودک، نمونه و الگویی است برای زندگی بعدی طفل در تمام طول عمر. بعد از این اکثر رابطه ­های نزدیک فرد تحت تأثیر رابطه اولیه با مادر قرار دارد.
➖ محرومیت عاطفی نشان دهنده این است که کودک کمتر از حد لازم توجه عاطفی دریافت کرده است. و این بیانگر این است که:

1. مادر سرد و بی­ عاطفه بوده ، کودک را به اندازه کافی بغل نکرده و برای او وقت نگذاشته.

2-مادر به کودک، احساس مورد عاطفه بودن، خاص و با ارزش بودن نداده است.

3- مادر نیازهای کودک را نفهمیده و برآورده نکرده است. او هرگزدنیای کودک را درک نکرده، در دنیای خود غرق بوده و با کودک وصل عاطفی نداشته است.

4- مادر کودک را به اندازه کافی تسکین نداده و کم کم کودک یاد نگرفته که خود را تسکین دهد.

5- والدین به اندازه کافی کودک را راهنمایی نکرده اند به واقع والدین منبع هدایت برای کودک نبوده اند. و یا او به واسطه نوع رابطه ای که با والدین داشته احساس می­کند هیچ کسی که بتوان به او تکیه کرد در خانواده وجود ندارد.