پوشیدن لباس قهوه ای در فصل پاییز ذهن را آرام و بدن را در حالت آرامش قرار می دهد.
این رنگ به علت هماهنگی با رنگ پاییز ، خلق وخوی انسان را آرام می سازد
آیا مانند شیر است که آهو دوست دارد وگربه که موش دوست دارد!
باید دید وقتی کسی میگوید دوستت دارم آیا معنی اش اینست که میخواهد ما را خرج خودش کند و ما را بخورد و ما را به مصرف خودش برساند
یا دوستت دارم به این معنی است که تو دوست من هستی و خاطرت پیش من عزیز است و اگر کاری داشتی برایت انجام میدهم اگر بیمارشدی تا صبح برای تو بیدار میمانم.
#الهی_قمشه ای
تحقیقات جدید نشان میدهد، نوع بازیهایی که مادرها با فرزندشان انجام می دهند با بازیهایی که معمولا پدرها انجام میدهند، متفاوت است.
کودکانی که هر دو نوع بازی را دارند به خوبی فعالیت های مناسب زندگی را می آموزند و رشد سالم و متعادل تری را دارند.
وقتی پدر با فرزندشان بازی می کند بیشتر به دنبال خوشگذرانی با اوست. برعکس بازیهای مادرانه بیشتر آموزشی است و مادر ترجیح میدهد حین بازی به فرزندش آموزش دهد.
کودک حین بازی با والدین، دو دنیای مختلف را تجربه می کند. دنیاهایی که مکمل هم هستندو آموزشهای هر دو زندگی را به او می شناساند.
اگر پدر حضور نداردعمو، دایی یا پدر بزرگ می تواند جایگزین شود.
رفته بودیم برای عروسی خواهرزاده‌اش خرید کنیم. از اوایل ازدواجمان هیچ‌وقت پیش نیامده بود که با او به خرید لباس شب بروم. اصلاً همیشه احساسم این بود که او مثل خیلی از مردهای دیگر از خرید کردن بیزار است. این بار چون تنها بودم از او خواهش کردم که با من بیاید تا با هم چند مغازه را بگردیم. چشمتان روز بد نبیند. اولین چیزی که نگاه کرد اتیکت قیمت لباس بود و با دیدن آن بلند گفت: «اووووه چه خبره؟» فروشنده که پشت سر ما بود لبخند معنی‌داری زد و گفت که لباس‌های ارزان‌تر را می‌توانیم در طبقۀ پایین ببینیم. طبقۀ پایین مثل صحنۀ جنگ بود. لباس‌های آنجا قدیمی و حتی کثیف بودند و هر کدامشان چیزی مثل دکمه، سرزیپ یا کمربند کم داشتند. عصبانی و ناراحت از مغازه بیرون آمدم. بحث و دعوایمان از همان موقع شروع شد. بین همان دعواها گفت که هیچ‌وقت آن همه پول خرج لباس نمی‌کند. راست می‌گفت، او هیچ‌وقت پول مناسبی برای چیزی خرج نمی‌کرد. حتی در بقالی هم چانه می‌زد، هر بار پرینت تلفن را می‌گرفت و در مصرف همه چیز بیش از اندازه صرفه‌جو بود.
رفتارم اوایل پر از سرزنش بود. او را مسخره می‌کردم و «خسیس‌خان» و «آقای اسکروچ» صدایش می‌زدم. دروغ چرا، زندگی‌مان شکل دیگری گرفته بود. یک روز که خیلی از این دعواها خسته بودم برای پیدا کردن راه چاره، کمی راجع به خساست تحقیق کردم و فهمیدم که روش من اشتباه‌ترین شکل برخورد بوده. به مرور قبول کردم که باید به او کمک کنم. پیش مشاور رفتم و یاد گرفتم که قبل از خریدهایم با او مشورت کنم. از او خواهش کردم یک بار با هم در مورد مقدار پولی که در ماه برای لباس، وسایل خانه و خرج‌های دیگر می‌توانیم کنار بگذاریم به توافق برسیم. من در خریدها نظر و سلیقه‌اش را بپرسم و در عوض او هم هنگام خرید با فروشنده‌ها سر قیمت بحث نکند. خودش هم دوست داشت که تغییر کند و همین باعث شد من هم کمی نگاهم را عوض کنم. به این فکر می‌کردم که شوهری که اهل حساب و کتاب باشد آن‌قدرها هم بد نیست. همین که الان یک خانه داریم که با پول جمع کردن‌های او خریدهایم خودش خیلی خوب است، بقیۀ چیزها هم به مرور حل می‌شود.
