​

کلمه دروغ و کذب در قرآن کریم بیشتر در رابطه با منافقین به کار گرفته شده است، إِذَا جَاءَکَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکَاذِبُونَ بنابراین موضع گیری علی(ع) نسبت به دروغ و دروغ بافان موضع گیری در برابر یک گناه بزرگ در برابر خدا بود و به همین جهت علی(ع) اوج ایمان را صداقت معرفی می کند و در همین نهج البلاغه می فرماید، یکی از خصوصیات و ویژگی های اهل ایمان همین است که وارد لجن دروغ نمی شوند. حضرت می فرمایند: اگر حقه بازی و دروغ بازی بد نبود من زیرک ترین مردم بودم اما چون خدا نسبت به دروغ گویان در موضع انتقام است به همین جهت من دروغ نخواهم گفت. این یکی از مواردی است که در رابطه با موضع گیری آن حضرت نسبت به دروغ و دروغ گویان مشاهده می کنیم، آن چنان که حتی در رابطه با فرمانداران و عوامل حکومتی امیرالمومنین در رابطه با اشتباهات و خطاهایی که از آنها سر زده بود، نوشته هایی دارد که در آن نوشته ها عدم صداقت یا صداقت گریزی برای این عده را از بزرگترین گناهان به حساب آورده است.

ا