راه حل برون رفت از مشکلات و معضلات امروز در جامعه ایران، روی کار آمدن دولتی انقلابی در بستر انتخاب مردم است. مسلما این دولت انقلابی زمانی موفق خواهد بود که از یک وحدت حداکثری به وجود آید، نه اینکه فردی حرکت کند و فقط صحبت از انقلابی‌‌گری و ارزشها بکند. در حالی که اولین ارزش، وحدت است و باید همه با یکدیگر وحدت داشته باشند آن هم وحدتی که نتیجه آن دولت انقلابی برخاسته از یک وحدت انقلابی باشد تا این دولت انقلابی هم به مسائل داخلی پاسخ و هم به مسائل منطقه‌ای نظم بدهد. 

یک دولت انقلابی در صورتی می‌تواند به منطقه نظم دهد که؛ اولاً به حضور ایران در منطقه باور داشته باشد، ثانیاً برای او حضور ایران در سوریه و عراق اهمیت داشته و به آن اعتقاد داشته باشد، ثالثاً توانایی لازم را هم داشته باشد. 

دولت انقلابی باید نظم دادن به منطقه را از مسئولیت‌های خودش بداند و به آن باور داشته باشد نه این که بر سر راه نیروهای انقلابی که در راستای نظم بخشی منطقه‌ای، در بیرون از ایران عمل می‌کنند مانع‌سازی نماید و آنها را تحقیرکند که نیروهای انقلاب جنگ طلب و خشونت طلب هستند. در حالی که هر موقع نیروهای لیبرال در این مملکت بر سر کار بوده‌اند، علیه ایران جنگی صورت گرفته و هر موقع نیروهای انقلاب آمده‌اند سرزمین‌هایی را آزاد کرده‌اند