روزی امام صادق علیه السلام فرمود:
« به زودی شبهه‌ها شما را احاطه می‌کند و شما بدون پیشوای هدایت می‌مانید. از آن شبهات کسی نجات نمی یابد(بر دین پابرجا نمیماند) مگر کسی که دعا کند و دعای غریق را بخواند.»

عبدالله بن سنان سئوال کرد:

« دعای غریق چگونه است؟ » 

امام فرمود:
« یا الله یا رحمن یا رحیم، یا مقلّب القلوب، ثبت قلبی علی دینک»

(ای تغییردهنده‌ی قلب‌ها، قلب مرا بر دین خودت تثبیت کن.)
عبدالله بن سنان چنین خواند:« یا مقلب القلوب و الابصار ثبّت قلبی علی دینک.»
امام فرمود:« خداوند مقلّب القلوب و الابصار هست، ولی دقیقا آنچه را من می‌گویم بگو:
یا مقلب القلوب

و چیزی بیش از آن نگو…
بحارالانوار، 52 / 148،حدیث 73-کمال الدین