از آیه 16 تا 29 سوره محمد، قرآن به معرفی منافقین پرداخته است:

1. تحقیر گفته‏هاى پیامبر. «ماذا قال آنفا» (آیه 16)

2. ترس از فرمان جهاد. «ذكر فیها القتال رایت الّذین فى قلوبهم مرض ینظرون الیك نظر المغشىّ علیه» (آیه 20)

3. فساد در زمین و قطع رحم. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامكم» (آیه 22)

4. ارتداد و برگشت از حق. «ارتدّوا على ادبارهم من بعد ما تبیّن» (آیه 25)

5. به وعده‏هاى شیطان فریفته مى‏شوند. «الشیطان سوّل لهم و املى لهم» (آیه 25)

6. توطئه‏گرى و اعلام همكارى با سایر مخالفان. «سنطیعكم فى بعض الامر» (آیه 26)

7. پیروى از كارهایى كه سبب خشم الهى است. «اتّبعوا ما اسخط اللّه» (آیه 28)

8. ناخشنودى از كارهایى كه سبب رضاى الهى است. «كرهوا رضوانه» (آیه 28)

9. كینه توزى. «ام حسب الّذین فى قلوبهم مرض ان لن یخرج اللّه اضغانهم» (آیه 29)

در برابر این همه خباثت، خداوند نیز آنان را با مُهر زدن بر دلها، لعنت و دورى از رحمت خویش، عذاب و ضربه به صورت و پشت هنگام جان دادن و تباه و حبط شدن اعمالشان  و آشکار کردن  درونشان تهدید مى‏نماید.