​‍

 بعضي افراد با کوچک ترين اتفاقي اعصاب شان به هم می ریزد. افراد زودرنج اگر به چند نکته  که در ادامه گفته مي شود توجه  کنند، به احتمال زياد مشکلات شان کمتر خواهد شد:
  ذهن خواني :
ذهن خواني کردن يعني بدون بررسي کافي روابط بين خودتان و طرف مقابل، تصميم گيري يا قضاوت کنيد. افراد زودرنج بايد به اين نکته توجه کنند که هيچ گاه بر اساس آن چيزي که احساس مي کنند، تصميم نگيرند و با طرف مقابل شان برخورد نکنند. گاهي آن چيزي که احساس انسان ها مي گويد با حقيقت متفاوت است. زود رنج ها اگر نسبت به طرف مقابل شان ذهنيت منفي داشته باشند، اين ذهنيت باعث مي شود از هر حرف و حرکت آن ها برداشت اشتباه کنند که طبيعتا با برخورد نامناسبي هم به آن رفتارها پاسخ خواهند داد.
 استدلال احساسی :
افرادي که بيشتر استدلال هاي شان بر مبناي احساس شان است، فکر مي کنند احساسات منفي آن ها منعکس کننده واقعيت هاي منفي طرف مقابل شان است. در واقع اين افراد، زماني که حس مي کنند از يک نفر بدشان مي آيد، فکر مي کنند که به دليل بد بودن طرف مقابل، اين احساس منفي در آن ها به وجود آمده است. در صورتي که ممکن است در حقيقت اين گونه نباشد و او به خاطر تجربه هاي ناموفق در روابطش با آن فرد خاص، به اين احساس رسيده باشد.
 باید انگاری :
اين انتظار که نتيجه روابط بين فردي، حتما بايد همان طور که ما مي خواهيم و دلخواه ماست، پيش برود انتظار اشتباهي است. وجود اختلاف نظر در بيشتر روابط بين فردي اجتناب ناپذير است؛ بنابراين اين که روابط ما هميشه بايد خوب باشد، بايدي است که بايد کنار گذاشته شود.
 فيلتر ذهني :
از يک رابطه بين فردي فقط جنبه هايي را که در آن اختلاف سليقه وجود دارد، نبينيد. گاهي در گفت و گو با طرف مقابل، شما ده ها نکته مثبت و فقط يک نکته منفي جزئي مي بينيد و فقط همان به چشم تان مي آيد و مانع ديدن خوبي هاي آن رابطه بين فردي در شما مي شود. گاهي همين نکته منفي همه رابطه شما را تحت تاثير قرار مي دهد و باعث رنجش خاطر شما و طرف مقابل مي شود. پس شما مي توانيد به نقاط مثبت توجه بيشتري داشته باشید.