در جنگ احد، تعدادی از مسلمین عهد كردند اگر بر مشركان دست يابند (به خاطر مثله شدن بعضی از مسلمین توسط دشمن)، همين معامله را باكشته هاى آن ها انجام دهند و آنان به جاى يكى، سى نفر از آنان را «مثله» كنند. چيزى از تصميم آنان نگذشته بود كه این آیه نازل شد:
اگر تصميم داريد كه آن ها را مجازات كنيد، در مجازات خود ميانه رو باشيد و از حد اعتدال بيرون نرويد و اگر صبر كنيد، براى بردباران بهتر است )سوره نحل - آیه126)
منبع کتاب فروغ ابدیت از استاد جعفر سبحانی
تحلیل:
آیا این برخورد معتدل و زیبای اسلام را با مثله کنندگان اجساد شهیدان ، چگونه تفسیر می کنیم؟ اسلام امروز هم مظلوم است، چون رسانه های مخالف اسلام نمی گذارند ، چنین فرازهای مترقی از تاریخ اسلام منتشر و بازگو شود، قرآن گفته است، حتی اگر صبر کنید (انتقام نگیرید) بهتر است از عدالت در قصاص!
دشمن امروز بجای چهره زیبای اسلام، گروه های تکفیری را بلندگوی اسلام معرفی می کنند که بدترین و خشن ترین چهره را از اسلام به نمایش می گذارند !
وظیفه من و شما خیلی سنگین است و بار رسالت بر دوش. پس هشیار باشیم و باهوش!‼️
درسهایی از تاریخ اسلام/ سید محمد حسین مرکبی
مردی به نام رمیله تب دار بود؛ هنگام نماز رسید و به سختی وضو نمود و برای نماز جماعت به مسجد رفت، بعد از نماز جماعت تا از درب مسجد بیرون آمد علی علیه السلام را دید که دست مبارک بر روی شانه های رمیله گذاشت
فرمودند: رمیله! دچار تب شدیدی بودی ولی باز هم برای نماز جماعت به مسجد آمدی! رمیله متحیر و متعجب شد و عرض کرد: بله سرورم، اما شما چطور متوجه شدید!؟
امیرالمومنین علیه السلام لبخندی زد و فرمودند: ای رمیله، هیچ زن و مرد مومنی نیست که مریض شود، مگر اینکه ما بخاطر مریضی او مریض میشویم و هرگاه محزون میشود ما بخاطر او محزون میشویم و هر زمان دعا کند ما به او آمین میگوییم و وقتی ساکت باشد مابرای او دعا میکنیم و در هرکجا در مشرق و مغرب، مرد و زن مومنی باشد ما با او هستیم.
بحارالانوار ج36
هوای نفس در انسان از کجا ناشی می شود؟ به بیان نورانی امام صادق علیه السلام دقّت کنید
امام صادق علیه السلام فرمودند :
و الْهَوَى عَدُوُّ الْعَقْلِ وَ مُخَالِفُ الْحَقِّ وَ قَرِينُ الْبَاطِلِ ؛ وَ قُوَّةُ الْهَوَى مِنَ الشَّهَوَات وَ أَصْلُ عَلَامَاتِ الهَوَی أَكْلُ الْحَرَامِ وَ الْغَفْلَةُ عَنِ الْفَرَائِضِ وَ الِاسْتِهَانَةُ بِالسُّنَنِ وَ الْخَوْضُ فِي الْمَلَاهِي.
هوی و هوس ، دشمن عقل ، مخالف حق و قرین باطل است.
قوّت و توان هوی و هوس در پیروی از شهوات است.
و ریشه اصلی هوی و هوس
1⃣ خوردن مال حرام
2⃣ و غفلت از انجام واجبات
3⃣ و کوچک شمردن مستحبات و سنّت ها
4⃣ و غرق شدن در لهو و لعب است.
بحارالانوار،ج21،ص130.
امام صادق سلام الله عليه :
أكثِروا مِنَ الدُّعاءِ فَإنَّ اللّهَ يُحِبُّ مِن عِبادِهِ الَّذينَ يَدعونَهُ؛
به درگاه خداوند بسيار دعا كنيد؛ زيرا خداوند از ميان بندگانش كسانى را دوست دارد كه او را به دعا بخوانند.
منبع :كافي: ج ۸ ص ۷
انسانها در آرزو و درخواست از خداوند، گوناگوناند. همّت و آرزوى برخى از آدمیان در همین دنیاى زودگذر و ناچیز خلاصه مى شود. آنها جز دنیا نمى خواهند و جز براى دنیا، در چیز دیگرى سعى و تلاش نمى کنند. به فرموده زیباى حضرت على(ع): «همانا #دنیا نهایت دیدگاه کسى است که دیده اش کور است، و از دیدنِ جز دنیا مهجور. و آنکه بیناست، نگاهش از دنیا بگذرد و بداند در پَس آن، خانه [ #آخرت ] است. پس بینا از دنیا رخت بردارد و نابینا رخت خویش در آن گذارد. بینا از دنیا توشه گیرد و نابینا براى دنیا توشه فراهم آرد.»
و امّا گروه دوم از آدمیان، کسانى هستند که همّت خویش را فراتر از جهان مادى قرار داده اند، و اگر هم براى دنیاى خویش تکاپو دارند، به انگیزة توشه برداشتن براى جهان دیگر، حفظ آبرو و مانند آن است. آنها دنیا را محلّ گذر و پل رسیدن به جهان دیگر مى دانند و تمام تلاش خود را بکار مى گیرند تا در جهان دیگر رستگار شده، در بهشت ابدى پروردگار جاى گیرند.
سرانجام، اندکى از آدمیان نیز هستند که نه تنها از دام جاذبه هاى فریبنده دنیوى رها مى شوند؛ بلکه از نعمتهاى انبوه بهشت نیز مى گذرند و از خداوند، تنها دیدار جمال او را مى طلبند و به جاى بهشت، بهشت آفرین را تمنّا مى کنند، همانگونه که سعدى شیرازى سروده است:
ما از تو به غیر از تو نداریم تمنّا
حلوا به کسى ده که محبّت نچشیدست.
در ضمن حکایتى، درباره حضرت فاطمه(س) چنین مى خوانیم: «روزى پیامبر اسلام(ص) از دخترش زهرا(س) پرسید: دخترم! چه درخواست و حاجتى دارى؟ هم اکنون فرشته وحى در کنار من است و از طرف خدا پیام آورده است که هر چه بخواهى، تحقق مى پذیرد. حضرت فاطمه(س) پاسخ داد: «لذتى که از خدمت حضرت حق مى برم، مرا از هر خواهشى باز داشته است. حاجتى جز این ندارم که پیوسته ناظر جمال زیبا و والاى خداوند باشم.»
مـنابع
نهج الحياة، ص91.
نهج البلاغه، خطبه ۱۳۳