رحیم‌پور ازغدی خطاب به نسل جوان و مردم انقلابی : در هر قراردادی که در داخل حکومت جمهوری اسلامی در هر دوره‌ای با بیگانگان و به خصوص مستکبران امضا می‌شود ذره‌بین بیندازید و هر که گفت محرمانه است و به شما مربوط نیست بگویید همه چیز به ما مربوط است و باید بگویند که چه چیزی را و برای چه امضا کرده‌اند؟ و اینکه آیا بستر قانونی آن طی شده یا خیر؟
متاسفانه این مسئول کمیسیون یونسکو در ایران که یک فرد ایرانی است، خودش آن را نوشته و به حدی پیش‌دستانه در آن عمل کرده‌اند و کارگروه تشکیل داده‌اند که طرف غربی نیز تعجب کرده که ما در داخل تا این حد پیش رفته‌ایم.
حقوق کارگران معدن را حدود یک سال و نیم است که پرداخت نکرده‌اند اما دستورات حقوق بشری سازمان ملل را اجرا می‌کنند؛ آیا حقوق کارگران معدن حقوق بشر نیست؟
محمد حسین مرکبی / درسهایی از تاریخ اسلام دوران سکوت و همکاری
برداشتی از صفحه 76 کتاب انسان 250 ساله:
امام علی با آن همه برتری علمی و تقوایی و رزمی که نسبت به خلفا داشت، ولی هنگامی که آنها بر کار سوار شدند، مصلحت را در کمک و یاری حکومت دانست. هرجایی که صحبت می شد شروع نمی کرد به نقد کردن و رد کردن دولت ، زمانی که آن ها در رأس حکومت بودند، دفعات کمی دولت را به نقد کشید.
وقتی هم که کمک می کرد سرزنش نمی فرمود که : من گفتم شما نمی توانید، صلاحیت زمامداری ندارید! گرچه خون دل می خورد ولی صلاح امت و نظام را بر این می دید که همکاری شود.
جامعه ای که در آن دائم عده ای به مخالفت خوانی مشغول باشند متشتت می شود ، اعصاب ها آرام نمی گیرد. آبروی نظام زیر سؤال می رود. حتی مخالف هم باید زیر بار را بگیرد تا به مقصد برسد ، چون اگر بار روی زمین بماند مردم ضرر می کنند.
اگر مثل مادر دلسوز هستیم، باید جلو برویم و از جان خود مایه بگذاریم، نگذاریم خلل در معیشت فرزندانمان بوجود آید. علی (ع) خون دل می خورد، تغافل و سکوت می کرد، هر جا لازم بود کمک می کرد.
بعضی خیال می کنند امام علی همیشه در حال خطبه خوانی بودند، در حالی که امام همیشه در سکوت مشغول کار برای اصلاح امور جامعه بودند. گاهی چند کلامی صحبت می کردند. وقتی می گوئیم سنت نبوی یا علوی منظور این است.
علی(ع) مرد کار و عمل بود نه مرد فریاد و اعتراض، بخش اعتراضات نهج البلاغه نسبت به بخش حکمت و علم و نصایح خیلی کمتراست.
گرچه دهها نقد به دولت فعلی داریم اما دلسوزانه می توان رفتار کرد ، وقت را صرف مشورت دادن و راه کار نشان دادن در کمال مهربانی نمود ، قطعا این برای اقتصاد کشور مفید تر است. به تقوی هم نزدیک تر است. با روش رهبر معظم هم هماهنگ تر است. درا ین صورت است که این دلسوزی و محبت به همه آحاد جامعه رسوخ می کند.
«وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقاًتَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقا؛وخداونددردلهايشان هراس افكند؛گروهى رامىكشتيد و گروهى را اسير مىكرديد.»(احزاب:26)/سالروز فتح خرمشهر گرامی باد!
مقاومت کلید واژه پیشرفت کشور در همه عرصه هاست و به نظر می رسد بخاطر پایبندی کشور به مقاومت و الزامات آن است که مقام معظم رهبری نوید آینده روشنی را دادند و فرمودند «خرمشهرها در پیش است». خرمشهر هم نماد مقاومت است و هم نماد پیروزی. مقاومت لاجرم به پیروزی ختم می شود.
سوم خرداد در تاریخ انقلاب اسلامی به روزی بیادماندنی و جاودانه تبدیل شده است. این رخداد معطوف به عملیات بیت المقدس در سال۶۱ و آزاد سازی خرمشهر است. از جهت نظامی این رویداد سبب شد جنگ وارد مرحله نوینی شود و در پی آن بود که ایران از موضع مدافع خارج گشت و روند بعد از عملیات بیت المقدس نوید بخش پیروزی های مستمر در ماه ها و سال های بعدی جنگ شد. این را هم باید در نظر گرفت که آثار عملیات غرورآفرین بیت المقدس فقط منحصر به محیط داخل نبود بلکه فضا و معادلات سیاسی بین المللی را نیز تغییر داد. چرا که بعد از این مقطع مهم تاریخی است که آمریکا و دیگر قدرت های جهانی حامی صدام فهم و تصورشان از قدرت درونی ایران دچار تغییر شد.آنها می پنداشتند که عراق می تواند در مدت کوتاهی انقلاب نوپای مردم ایران را ساقط نمایند و معادلات امنیتی منطقه را به قبل از دوران انقلاب اسلامی بازگرداند. اما این اتفاق مهم نشان داد که نه تنها توانمندی غلبه بر مردم ایران و فروپاشی انقلاب اسلامی میسر نیست، بلکه حالا قدرت و روحیه ای در جمهوری اسلامی پیدا شده است که اگر در برابر آن چاره جویی نشود و از صدام حمایت جدی صورت نگیرد، می تواند رژیم بعث صدام را به مرز سقوط ببرد. خلاصه آنکه این عملیات ضمن وارد ساختن ضربه استراتژیک به رژیم بعث عراق و حامیان وی، سبب شد به جایگاه و موقعیت ایران بعد از انقلاب اسلامی به عنوان یک قدرت منطقه ای نگریسته شود.
پیام سوم خرداد؛«مقاومت ها» و«خرمشهرها»
اما سوم خرداد که حاصل معنویت و ایمان به وعده های الهی، رهبری حضرت امام(ره) و اتحاد رزمندگان اسلام بود محصول مهم دیگری نیز داشت و آن اثبات این واقعیت بود که مقاومت رمز پیروزی است. به نظر می رسد صرف نظر از همه ابعاد و دستاوردهای این رویداد مهم،آن چه که می تواند به تبع این واقعه در بخش سیاسی و محیط داخلی کشور گره گشایی ایجاد کند و پیروزی ها و توفیقات را برای کشور به ارمغان بیاورد «مقاومت رمز و راه پیروزی است». درس سوم خرداد برای امروز و فردای ما این است که ایستادگی و مقاومت در مسیر آرمان ها و اهداف کشور در قضایای گوناگون می تواند به طور قطع و یقین پیروزی را به ارمغان بیاورد. چرا که این حقیقت هم سنت الهی است وهم قاعده طبیعت.
مقاومت غیر ممکن ها را ممکن می سازد و راه شکست ها و ناکامی ها را بر یک ملت می بندد.کار ملت ایران در شرایط کنونی مصداق بارز مقاومت است. مقاومت و اصرار بر سر اصول و ارزش ها و عزتمندی خود، مقاومت بر مسیر و اهدافی که اینک می توان آثار مقاومت در عرصه های علمی، پزشکی، هسته ای و امنیتی را به وضوح مشاهده کرد. مقاومت به معنای انفعال و ریاضت هم نیست. مقاومت حضور فعال و مبتکرانه برای کوتاه کردن مسیرها و پشت سرگذاشتن موانع و تکیه بر ظرفیت ها و توانمندی های ملی و بومی برای رسیدن به خواسته های مشروع یک ملت است. این که رهبر معظم انقلاب اسلامی رمز و راه پیشرفت کشور در سامان دادن به وضع معیشتی کشور را در اتخاذ و اعمال سازوکارهای اقتصاد مقاومتی دانسته اند نشان از آن دارد که مقاومت کلید واژه پیشرفت کشور در همه عرصه هاست و به نظر می رسد بخاطر پایبندی کشور به مقاومت و الزامات آن است که ایشان نوید آینده روشنی را دادند و فرمودند «خرمشهرها در پیش است». خرمشهر هم نماد مقاومت است و هم نماد پیروزی. مقاومت لاجرم به پیروزی ختم می شود. باز کردن افق«خرمشهرها» پیش روی ملت ایران،گویای نزدیک بودن «پیروزی ها»ی متعددی است که باید انتظار تحقق آن را یکی پس از دیگری داشت.
پایگاه بصیرت / گروه سیاسی/ عزیز غضنفری
