سیره اخلاقی شهدا /امر به معروف و نهی از منکر
شهید عباس بابایی
یکی از هم رزمان شهید دلاور عباس بابایی نقل می کند: «هیچ گاه کسی به این زیبایی مرا امربه معروف نکرده بود و اگر کسی به غیر از این روش به من گفته بود، اثری روی من نداشت. آن موقع، شهید بابایی، فرمانده پایگاه هوایی اصفهان بود. در دوران حکومت شاه، یک روز بعد از ظهر درحالی که مست و لایعقل به طرف خانه می رفتم، ناگهان بابایی و محافظش را مقابل خودم دیدم. پیش خودم گفتم کارم تمام است. وقتی به من رسید، نگاه مهربانانه و معناداری به من کرد، ولی حرفی نزد. فردای آن روز رفتم پیش او تا عذرخواهی کنم، اما شهید کلام مرا قطع کرد و گفت: برادر عزیز، چیزی نگو! راجع به کاری که کرده ای، حرفی نزن… اگر حقیقتا از کرده خود پشیمان هستی، با خداوند عهد کن عملت را اصلاح کنی. خدا می داند از پیش او که آمدم، احساس می کردم از نو متولد شدم».
پیام متن:
1. برخورد حکیمانه و امر به معروف شایسته شهید بابایی با کسی که بر اثر نوشیدن شراب، مست شده بود و نیز شرمندگی و تأثیرپذیری این شخص از رفتار درست شهید بابایی.
2. اگر شیوه امر به معروف و نهی از منکر درست صورت پذیرد، معمولاً شرمندگی شخص خطاکار را در پیش خواهد داشت