[سوره الأعراف (7): آيه 129]

قالَ عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَ يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (129)

 موسى گفت: اميد است پروردگارتان دشمن شما را نابود كند و شما را در اين زمين، جانشين آنان سازد تا ببيند شما چگونه عمل مىكنيد.
امام خامنه ای در دیدار جمعی از دانشجویان  ۱۳۹۷/۰۳/۰۷

 حوصله‌ی انقلابی و صبر انقلابی، مثل خشم انقلابی است. وقتی‌که حضرت موسیٰ بعد از پیغمبری آمدند به مصر و آن معجزه را نشان دادند و دعوت و این حرفها -خب، بنی‌اسرائیل منتظر بودند دیگر؛ از گذشته خبر داده شده بود که یک منجی‌ای خواهد آمد و آن منجی هم موسیٰ است؛ حالا موسیٰ آمده، منتظر بودند بمجرّدی‌که موسیٰ آمد، دستگاه فرعون کن‌فیکون بشود؛ نشده بود- قرآن میگوید آمدند پیش حضرت موسیٰ و گفتند که «اوذینا مِن قَبلِ اَن تَأتِیَنا وَ مِن بَعدِ ما جِئتَنا»؛تو که آمدی چه فرقی کرد؟ چه تفاوتی کرد؟ قبل از اینکه بیایی هم ما را آزار میکردند، زیر فشار بودیم، حالا هم که آمدی باز زیر فشاریم. ببینید! این آن حالت بی‌صبریِ بنی‌اسرائیلی است؛ بی‌صبری. حضرت موسیٰ گفت خب صبر کنید: اِنَّ الاَرضَ لله یورِثُها مَن یَشاءُ مِن عِبادِه وَ العاقِبَةُ لِلمُتَّقین؛تقوا اگر داشته باشید، عاقبت مال شما است؛ صبر لازم است. این حالت را نباید داشته باشید؛ اینکه ما بگوییم چرا نشد، چه‌جوری شد، پا به زمین بزنیم، درست نیست. این مطلبی [بود] که حالا در این زمینه خواستیم عرض کنیم.
✳️نكته:

 بنی اسرائیل به موسی گفتند: پیش انقلاب تو ما را آزار می‌دادند، اکنون هم که انقلاب کرده ای باز آزارها هم‌چنان ادامه دارد پس کی گشایشی در کار پیدا می‌شود؟ (قالوا اوذینا من قبل ان تاتینا و من بعد ما جئتنا) گویا بنی‌اسرائیل مثل بسیاری از ما مردم انتظار داشتند که با انقلاب موسی (علیه‌السلام) یک شبه همه کارها روبه‌راه شود، فرعون از بین برود، فرعونیان نابود شوند و کشور پهناور مصر با تمام ذخائرش در اختیار بنی‌اسرائیل قرار گیرد، همه اینها از طریق اعجاز، صورت گیرد و گردی هم به صورت بنی‌اسرائیل ننشیند.

مدعی بودندانقلاب  حضرت موسى برايشان رفاه نياورده و آنها را دائما دچار مشکلات  کرده  است، امّا موسی در پاسخ آنان مىفرمايد: پيروزى، نياز به شرايطى همچون صبر، تلاش و توكّل دارد كه با فراهم شدن آنها، يارى الهى فرامىرسد.

« قالَ عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَ يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ»

?تدوین : رجبعلی بازیاد

فتح سکوهای قهرمانی 

ایستادن بانوان فوتسالیست ایرانی، برای دومین بار پیاپی در سال 2018 بر سکوی اول جام ملت‌های آسیا با غلبه بر تیم ملی ژاپن و درو کردن همه عناوین برتر جام، از بهترین بازیکن و بهترین دروازه‌بان تا برترین گل‌زن تنها یکی از جشن‌های پر تعدادی است که بانوان ورزشکار ایرانی بر روی سکوهای ورزشی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی برپا کردند. یکی دیگر از باشکوه‌ترین این جشن‌ها، کسب مدال خوش‌رنگ کیمیا علیزاده در رشته تکواندو در سال 2016 در برزیل بود، اولین مدال تاریخ ورزش زنان ایران در المپیک.  ۱۸ مدال رنگارنگ در بازی‌های آسیایی جاکارتا در سال گذشته میلادی در رشته‌های ووشو، کاراته، تیراندازی، قایقرانی، کبدی، تکواندو، دو و میدانی و مدال‌های پر تعداد زنان ایرانی در مسابقات جهانی و آسیایی در همه این سال‌ها در رشته‌های گوناگون افتخاری بزرگ در تاریخ ورزش ایران است؛ مدال‌هایی که حالا تعدادشان به بیش از 900 مدال در سطح المپیک، جهان و آسیا رسیده است.

اما همه آمارها در این حوزه به مدال‌های پر تعداد ختم نمی‌شود، نامزد شدن یک فوتسالیست ایرانی برای کسب جایزه بهترین بازیکن جهان، توسعه 20 برابری فعالیت بانوان در ورزش، افزایش محدوده فعالیت بانوان ایرانی از هفت رشته به 143 رشته، افزایش ۲۰۰۰ برابری داوران ورزشی بانوان از هشت نفر پیش از پیروزی انقلاب به ۱۶۰۰۰ نفر در چهلمین سال پیروزی انقلاب، افزایش بیش از ۱۰۰ برابری اماکن ورزشی اختصاصی بانوان، افزایش ۳۸۰۰ برابری مربیان ورزشی بانوان از ۹ نفر پیش از سال 1357 به بیش از ۳۵۰۰۰ نفر در سال 1397، فعالیت غیر قابل مقایسه ۷ میلیون نفره بانوان در رشته‌های گوناگون، کسب بی‌سابقه بیش از ۴۹ کرسی بین‌المللی ورزشی از سوی بانوان، عضویت یک خانم ایرانی در دادگاه حکمیت ورزش CAS و…، بخش‌هایی دیگر از تفاوت بی‌نظیر در این زمینه است.

جهش بزرگ

بخت اول قهرمانی، تیم اول آسیا در رده‌بندی فیفا، بهترین خط دفاعی آسیا و بردهای مقتدرانه، تیم فوتبال ایران را در یک قدمی قهرمانی آسیا قرار داده بود؛ اما در حالی که حتی رسانه‌ها و کارشناسان ژاپنی از قهرمانی ایران حرف می‌زدند و بخت چندانی برای تیم کشورشان قائل نبودند، چند اشتباه ساده و البته باورناپذیر راه صعود ملی‌پوشان ایرانی را‌ به فینال جام ملت‌های آسیا بست و ما را از لمس جام قهرمانی آسیا در فوتبال محروم کرد! اما تحسین جهانی، پیروزی‌های پی‌درپی و مدال‌های رنگارنگ در سطح آسیا و جهان در رشته‌های گوناگون ورزشی در سال‌های پس از انقلاب شکوهمند اسلامی حالا دیگر به یک اتفاق عادی بدل شده است! حسین رضازاده، بهداد سلیمی، سهراب مرادی و ده‌ها نام دیگر در وزنه‌برداری جایگاهی را برای ایران رقم زدند که همه پیش از آغاز مسابقات، می‌دانند مدال‌های این رشته را باید برای ایران کنار گذاشت و عملاً دیگر کشورها برای مدال نقره می‌جنگند. هادی ساعی، یوسف کرمی و دیگر مردان مدال‌آور در تکواندو نام ایران را حتی بالاتر از کشورهای شرق آسیا که متخصص و مبدع‌ این رشته هستند، قرار داده‌اند. محمود میران، آرش میراسماعیلی و ده‌ها نام دیگر در جودو، چشم‌ها را در این رشته ورزشی از شرق آسیا به سوی ایران بازگرداندند. احسان حدادی در پرتاب دیسک معادلات مسابقات جهانی و المپیک را برهم زد و حمید سوریان، علیرضا دبیر، رسول خادم، حسن یزدانی و نام‌های پر آوازه دیگر آقایی ایران در کشتی جهان را تثبیت کردند. به این نام‌ها و رشته‌ها در کنار ده‌ها رشته فردی دیگر مانند شمشیربازی، تیراندازی و… که در آستانه جهش بزرگ قرار دارند، پیشرفت بی‌نظیر در بازی‌های تیمی، همچون والیبال که حالا تیم ما تیمی فراآسیایی و یکی از غول‌های جهان است یا در ورزش کبدی عنوان قهرمانی را از هندی‌ها ربوده و… را اضافه کنید تا پیشرفت در ورزش کشورمان را تنها در بخش مردان ببینید، پیشرفتی که در بخش بانوان داستان پرافتخار دیگری دارد 

[سوره المائدة (5): آيه 11]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (11)

اى كسانى كه ايمان آوردهايد! نعمت خداوند را بر خودتان ياد كنيد، آن گاه كه جمعى (از دشمنان) قصد داشتند به سوى شما دست تعدّى دراز كنند(و شما را نابود سازند)، امّا خداوند دست آنان را از شما كوتاه كرد و از خدا بترسيد، و مؤمنان بايد تنها بر خداوند توكّل كنند.
آیه الله جوادی آملی تفسیر سوره مبارکه مائده 
1⃣مطلب  اول :

مؤمنين تحت سلطه مشركين بودند و مشركين تمام تلاش و كوشش‌شان اين بود كه اسلام و مسلمين را محو كنند در مكه در طي اين سيزده سال موفق نشدند در مدينه كه حكومت اسلامي تشكيل شد با تحميل جنگ بدر و احد و خندق و خيبر و امثال ذلك باز هم موفق لذا فرمود: به ياد اين نعمت امنيت باشيد زيرا در طي ساليان متمادي چه در مكه چه در مدينه مشركين قصد براندازي اسلام و ريشه كن كردن مسلمين را داشتند و خدا جلوي اينها را گرفت با اينكه همه امكانات را داشتند و شما در كمال ضعف بوديد
2⃣مطلب دوم اينكه به پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) دستور تذكر داد به ماها هم دستور تذكر داد و فرمود ﴿وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَليلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي اْلأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ﴾ فرمود به ياد آن روزي باشيد كه گروه كمي بوديد و مستضعف اين كم را خدا زياد كرد كه ﴿يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً﴾ جمعيت شما زياد شد آن استضعاف سپري شد هم اكنون به امامت رسيديد ﴿وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَي الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾ 
???اكنون كه به استضعافتان پايان داده شد به امامت رسيديد آن قلّت شما به كثرت مبدّل شد به ياد آن نعمت باشيد
 ?تدوین : رجبعلی بازیاد

کجا بودیم کجا رسیدیم؟
[سوره الأنفال (8): آيه 26]

وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (26)

و به ياد آوريد زمانى را كه شما كم بوديد و در زمين (مكّه) مستضعف بوديد، مىترسيديد مردم (دشمنان) شما را بربايند، پس (خداوند در مدينه) پناهتان داد و با يارى خويش، شما را نيرومند كرد و از پاكيزهها به شما روزى داد، باشد كه شما شكرگزارى كنيد.
?پيامها:
1-   يادآورى روزهاى ناتوانى و روزهاى يارى خداوند، مايه ى دور شدن از فتنه هاست. «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً»، «وَ اذْكُرُوا»

2-   مسلمانان در مكّه تا پيش از هجرت به مدينه، دائماً ترس و دلهره داشتند.«تَخافُونَ» 

3-   در راه حقّ، از كمى نفرات و ناتوانى و آوارگى نهراسيم، «وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ» كه يارى خداوند حتمى است. «فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ …»

4-   در سايه ى ايمان، خداوند به گروه اندكِ ضعيفِ هراسناك، عزّت و قدرت و مكنت مىبخشد. (كلّ آيه)

?امام خامنه ای  در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری  ۱۳۹۲/۱۲/۱۵
آخرین مطلبی که در باب این واقعیتها عرض بکنیم این است که: کجا بودیم ما، به کجا رسیدیم؛ وَاذکُروا اِذ اَنتُم قَلیلٌ مُستَضعَفُون؛  یادمان نرود آن‌روزی را که ما مستضعف بودیم، کم بودیم، زیردست بودیم، هم ملت ایران این‌جور بود، هم جامعه‌ی متدین این‌جور بود، هم روحانیون این‌جور بودند، هم جوانان علاقه‌مند این‌جور بودند، کم و مستضعف و زیردست بودند؛ امروز بحمدالله خدای متعال دست آنها را قوی کرده است. به‌نظر من یکی از وظائف ما این است که ما ببینیم، این واقعیتها را از یاد نبریم، این واقعیتها را به یاد داشته باشیم؛ این یک وظیفه.