اميرالمؤمنين در زمان خلافتش با يك مشت آدم هاي از زيرِ بار در روِ تنبلِ #عافيت_طلب روبرو بوده كه وقتي مي گفت بياييد برويم به جنگ معاويه، عذر مي آوردند، وقتي بنا بود بروند به جنگ طلحه و زبير، هزارجور #توجيه_شرعي براي نيامدن خودشان درست مي كردند؛ خلاصه با آدم هاي عافيت طلب، زندگي طلب، آسايش طلب، دور از معارف الهي، با يك چنين آدمهايي روبرو بود. #ضعيف، #پست، #سست، #زبون، تن به ذلت داده، با راحت خو گرفته، با يك چنين آدم هايي طرف بود اميرالمؤمنين.
كتاب طرح كلي انديشه اسلامي در قرآن،