نوع مواجهه حجةالاسلام زائری با نا همسو بودن سخن رهبری و نگاه ایشان به مساله حجاب می تواند الگویی برای اظهار نظر متفاوت با رهبری باشد

مقام معظم رهبری بارها فرموده اند اختلاف نظر با رهبری اشکال ندارد و ضدیت با ولایت فقیه محسوب نمی شود

الگوی مواجهه زائری و همچنین مدعای مرحوم هاشمی که می گفت من با رهبری اختلاف دارم اما نهایتا این من هستم که باید از رهبرم اطاعت کنم و رهبری حجتی برای تمکین به‌نظر من ندارد، الگوی کارآمدی است.

زائری می گوید من فهم خودم را دارم اما وقتی نظر رهبری می رسد او را ترجیح و ملاک می دانم حتی اگر احساس کنم حرف خودم هم قابل دفاع باشد.این الگو در حوزه حکومت بسیار لازم است.اما هستند کسانی که می گویند رهبری یک نظر دارد و من هم یک نظر و یقین دارم نظر من درست است و علیرغم اطلاع از نگاه رهبری باز بر حرف خود اصرار می کند که این دیگر اظهار نظر نیست که مخالفت صریح است(مثل تکرار عزل رئیس قوه قضائیه)

این الگو که اظهار نظر بر خلاف رهبری باشد اما در نهایتا به فصل‌الخطابی ختم شود هم باب اظهار نظر را نمی بندد و هم به ولایت پذیری منتهی خواهد شد

اما در این مورد خاص، امثال حاج آقا زائری باید این نکته را در باره فلسفه وجودی حاملان امانت وحی(روحانیت)بدانند که آخوند نمی تواند واژه"حجاب اجباری"استفاده کند چون زن مسلمان و حجاب به مثابه روح و جسم در یک قالب اند
نمی شود لباس پیامبر پوشید و نقش روشنفکر الهام گرفته از غرب را بازی کرد و با نگاه برون دینی برای ضروریات و حلال وحرام نسخه پیچید.اگر دفاع و ترویج حجاب را شایسته نمی دانید شاید گزینه سوم سکوت باشد که نقض غرض وجود و مسئولیت نشود.

اگر از خانمی که روسری خودرا بالای
نیزه می کند بپرسید آیا این شایسته زن مسلمان وایرانی است؟ خواهد گفت:دوست دارم یا خواهد گفت به تو چه . هیچ استدلالی که از منطق پیروی کند ندارد

آیت الله جوادی آملی می فرمایند در اسلام به تو چه و به من چه نداریم.اینها شاخص های گفتمانی لیبرالیسم است
عبدالله گنجی