خوردن شراب حرام و گناه کبیره است و حد شرعی دارد و نمیتوان به آسانى و به بهانه بيمارى مرتكب آن شد. بلکه خوردن شراب براي درمان بيماري با شرایط زير جايز است:

هیچ درمانی برای بیماری نباشد و طبق تشخیص پزشکان متخصص ومتدین یقین کند که تنها راه درمان خوردن آن باشد

- يقين داشته باشد به وسيله شراب بيماريش معالجه مى شود.

-يقين داشته باشد اگر شراب را -نخورد و بيماريش را به حال خود واگذارد او را خواهد كشت و يا نزديك به مرگ خواهد كشانيد .

- يقين داشته باشد به اينكه دواى دردش منحصر به شراب است. و داروي جايگزين ندارد،

اگر در درمان با شراب، کسي اطمينان و يقين به اين امور داشته باشد و اطمينان و يقين را از اين راه به دست آورده باشد كه مثلا عده اي از پزشکان متخصص و در عين حال مؤمن و متدين حكم كرده باشند. خوردن شراب به مقداري که او را معالجه کند جايز است.

معمولاً چنين موردي پيش نمي‌آيد، زيرا 

خداوند شفا را در حرام قرار نداده است.

اما اگر درمان و طبابت مريض منحصر به شراب نباشد. و يا در نخوردن شراب ترس تلف و مردن بيمار در بين نباشد، خوردن شراب براي درمان جايز نيست.

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی