استدلال امام جواد علیه السلام به جواز امامت برای کودک
علی بن اسباط میگوید: امام جواد (که سن کم داشت) به طرف من میآمد و من به قامت و قیافه او مینگریستم، تا وقتی به شهر خود رفتم، بتوانم شکل و شمایل آن حضرت را برای دوستانم توصیف کنم، در این فکر بودم که آن حضرت نشست و فرمود: حجت خدا در امامت مانند حجت او در نبوت است، خدا در قرآن (آیه ۱۳ مریم) میفرماید: (و آتیناه الحکم صبیا: و فرمان نبوت را در کودکی به او (یحیی) دادیم).
و (در آیه ۲۲ یوسف) میفرماید:
(و لما بلغ اشده آتیناه حکما و علما: و هنگامی که یوسف به مرحله بلوغ و قوت رسید، ما (حکم) و (علم) به او دادیم).
و (در آیه ۱۵ احقاف) میفرماید:
(و لما بلغ اشده و بلغ اربعین سنة: و هنگامی که به مرحله بلوغ و قوت رسید و به هنگامی که به چهل سالگی رسید …)
بنابراین (طبق قرآن) هم رواست که (حکمت) در کودکی به امام داده شود، چنانکه رواست (حکمت) در چهل سالگی به او داده شود.
کافی، باب مولد ابی جعفر علی ثانی، حدیث ۳، ص ۴۹۴ - ج ۱.
تبیین امامت