​

واقعا مشکل خیلی از ما انسانها این است که:
همانقدر که مسخره می کنیم احترام نمی گذاریم

همانقدر که اشتباه میکنیم تفکر نمیکنیم

همانقدر که عیب میبینیم برطرف نمی کنیم

همانقدر که از رونق می اندازیم رونق نمی بخشیم

همانقدر که کینه به دل می گیریم محبت نمی کنیم

همانقدر که حرف میزنیم عمل نمی کنیم

همانقدر که می گریانیم شاد نمیکنیم

همانقدر که ویران میکنیم آباد نمیکنیم

همانقدر که کهنه میکنیم تازگی نمی بخشیم

همانقدر که دور میشویم نزدیک نمی کنیم

همانقدر که آلوده میکنیم پاک نمیکنیم
از نظر ما همیشه دیگران مقصرند

و ما گناه نمیکنیم!

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):
«زمانی که مردم دنبال عیوب دیگرانند ، تو مشغول عیب خودت باش.»
خودت به خودت ، عیب های خودت را بگو. چرا به عیب های دیگران مےپردازی؟ 
روایت دارد که چرا خار را در چشم برادر دینی مےبینید ، اما شاخه را در چشم خودتان نمےبینید؟!