مؤمن وقتی به ذكر خدا خوشحال میشود اين خوشحالی شكر است. انشاءالله يك روزی طوری قلبت بخندد كه خودت همصدايش را بشنوی؛ يعني از خدا راضی شده است؛ آنجا ديگر كار تمام است؛ غم راه ندارد؛ خانه را تميز كرده است؛ يعنی خدا خودش را نشان داده است، ائمه(علیهم السلام) خودشان را نشان دادهاند، آنوقت بیاختيار خندهاش میگيرد. آنجا كار مؤمن تمام است. يعنی كارش قرص و پايدار شده است. وحشت و اضطرابی ندارد. انشاءالله خدا روزی كند. او معدن است و در خزانهاش باز است.
طوبای محبت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس نهم - صفحه 93و94
ما چون به فرزند خود علاقه داریم،بی دریغ و بدون چشمداشت به او خدمت میکنیم.
کاش به خدا هم علاقه داشتیم تا بی دریغ و مخلصانه به عبادت او بپردازیم.
اگر احساس میکنیم عبادت خدا سخت است باید به دلهای خود که خالی از محبت خدا است،نگاه کنیم.
خدایی که باید بیشتر از فرزند نزد ما عزیز باشد
[استاد پناهیان]