ﺍﻧﮕﺸﺘﻬﺎﯼ ﺩﺳﺘﻤﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﮐﻮﭼﮏ ، ﯾﮑﯽ ﺑﺰﺭﮒ، ﯾﮑﯽ ﺑﻠﻨﺪ، ﯾﮑﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ
ﯾﮑﯽ ﻗﻮﯼ، ﯾﮑﯽ ﺿﻌﯿﻒ
ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ …
ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﻟﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
ﻭ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ
ﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ , ﻟﻬﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﭘﺎﯾﯿﻨﺘﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﺘﯿﻢ
@Hashtrishterii ?
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ،
ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﺎﺳﺖ ,
ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺎ ،
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ
ﺁﻓﺮﯾﺪ
ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ،
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﺬﺕ ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﻔﻬﻤﯿﻢ ..
حضرت علی علیه السلام با غلامش (قنبر) برای خرید پیراهن وارد بازار کوفه شدند و به مرد پیراهن فروش فرمودند: دو پیراهن لازم دارم. مرد عرض کرد: یا امیر المؤمنین علیه السلام! هر نوعی پیراهنی بخواهید من دارم.
همین که حضرت علیه السلام فهمید این شخص او را می شناسد از او گذشت و به جوان لباس فروش دیگری رسیدند که سرگرم خرید و فروش بود و از او دو پیراهن یکی به سه درهم و دیگری را به دو درهم خریدند.
سپس به قنبر فرمودند: پیراهن سه درهمی را تو بپوش!
قنبر عرض کرد: سرورم! پیراهن سه درهمی بر اندام شما سزاوارتر است؛ زیرا شما به منبر می روید و مردم را موعظه می کنید. لباس وزین بر اندام خطیب، زیباتر است.
حضرت فرمودند: قنبر! تو جوانی و جوانی، شکوه و آراستگی می طلبد؛ از طرفی، من از پروردگارم حیا می کنم که خود را بر تو در لباس ، برتری دهم؛ زیرا از پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله شنیدم که فرمودند: از آنچه می پوشید به آن ها (غلامان و خدمتگذاران) بپوشانید و از آنچه می خورید به آنان بخورانید.
حضرت علی علیه السلام پیراهن دو درهمی را پوشیدند، آستین آن از دست ایشان بلندتر بود، پس مقدار زیادی از آن را بريدند و دستور دادند برای نیازمندان کلاه درست کنند.
جوان عرض کرد: اجازه فرمایید سر آستین پاره را بدوزم.
امام علیه السلام فرمود: بگذار همچنان بماند، گذشت عمر سریع تر از آراستن لباس است
منبع:گفتار فلسفی جوان از دیدگاه عقل و احساسات، ص ۴۳
خونه، ماشین و دارایی گزاف نیست …
بلکه دو چیز است:
➖ اعتماد بنفس:
باور به توانایی خود
➖ عزت نفس:
احساس ارزشمندی راجع به خود.
امام علی (علیه السلام) میفرماید:
«سِرُّكَ اَسیِرُكَ، فَاِنْ اَفْشَیْتَهُ صِرْتَ اَسیِرَهُ» راز تو، مادامی كه آن را برمَلا نكردی، اسیر تو است، ولی اگر آن را فاش كردی تو اسیرش میشوی.
شرح غررالحكم، ج ۴، ص ۱۴۶.
امیر مۆمنان علی (علیه السلام) میفرمود:
«اَنْجَحُ الْاُمُورِ مَا اَحَاطَ بِهِ الْكِتْمانُ» امری كه اطراف آن را كتمان گرفته باشد، به نجات و موفقیت نزدیكتر است.
شرح غررالحکم، ج ۶، ص ۲۷۱.
امام جواد (علیه السلام) میفرماید: «اِظْهَارُ الشَّیْءِ قَبْلَ اَنْ یَسْتَحْكِمَ مَفْسَدَةً لَهُ» اظهار كردن چیزی كه هنوز استوار نشده، موجب تباهی آن میگردد.
بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۷۱.
امام صادق (علیه السلام ) :
«لاَ تُطْلِعْ صَدیِقَكَ مِنْ سِرِّكَ اِلاَّ عَلیََ مَا لَوِ اطَّلَعَ عَلَیْهِعَدُوُّكَ لَمْ یَضُرُّكَ فَاِنَّ الصَّدیِقَ قَدْ یَكُونُ عَدُوَّكَ یَوْماً مَا» دوست خود را از رازهای شخصی خودآگاه مساز، مگر درباره اموری كه اگر دشمنت از آنها آگاهی یافت، زیانی برای تونداشته باشد؛ زیرا چه بسا دوست انسان روزی دشمن گردد[و چون نقاط ضعف را میداند، با آن انسان را بكوبد.]
سفینة البحار، ج ۷، ص ۴۳۶.
امیر مۆمنان علی (علیه السلام )میفرمود:
«سِرُّكَ سُرُورُكَ اِنْ كَتَمْتَهُ، وَ اِنْ اَذَعْتَهُ كَانَ ثَبُورَكَ» راز تو شادی توست، اگر آن را پنهان داری، و اگر فاش كردی (سبب) ناله و جزع تو خواهد شد.
شرح غررالحكم، ج ۴، ص ۱۴۱.