​

 امام علی (علیه السلام) می‏فرماید:

«سِرُّكَ اَسیِرُكَ، فَاِنْ اَفْشَیْتَهُ صِرْتَ اَسیِرَهُ» راز تو، مادامی كه آن را برمَلا نكردی، اسیر تو است، ولی ‏اگر آن را فاش كردی تو اسیرش می‏شوی.

شرح غررالحكم، ج ۴، ص ۱۴۶.
 امیر مۆمنان علی (علیه السلام) می‏فرمود:

«اَنْجَحُ الْاُمُورِ مَا اَحَاطَ بِهِ الْكِتْمانُ» امری كه اطراف آن را كتمان گرفته باشد، به نجات و موفقیت نزدیك‏تر است.

 شرح غررالحکم، ج ۶، ص ۲۷۱.
 امام جواد (علیه السلام) می‏فرماید: «اِظْهَارُ الشَّیْ‏ءِ قَبْلَ اَنْ یَسْتَحْكِمَ مَفْسَدَةً لَهُ» اظهار كردن چیزی كه هنوز استوار نشده، موجب تباهی آن‏ می‏گردد.

بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۷۱.
 امام صادق (علیه السلام ) :

«لاَ تُطْلِعْ صَدیِقَكَ مِنْ سِرِّكَ اِلاَّ عَلی‏ََ مَا لَوِ اطَّلَعَ عَلَیْهِ‏عَدُوُّكَ لَمْ یَضُرُّكَ فَاِنَّ الصَّدیِقَ قَدْ یَكُونُ عَدُوَّكَ یَوْماً مَا» دوست خود را از رازهای شخصی خودآگاه مساز، مگر درباره اموری كه اگر دشمنت از آنها آگاهی یافت، زیانی برای تونداشته باشد؛ زیرا چه بسا دوست انسان روزی دشمن گردد[و چون نقاط ضعف را می‏داند، با آن انسان را بكوبد.]

 سفینة البحار، ج ۷، ص ۴۳۶.
 امیر مۆمنان علی (علیه السلام )می‏فرمود:

«سِرُّكَ سُرُورُكَ اِنْ كَتَمْتَهُ، وَ اِنْ اَذَعْتَهُ كَانَ ثَبُورَكَ» راز تو شادی توست، اگر آن را پنهان داری، و اگر فاش‏ كردی (سبب) ناله و جزع تو خواهد شد.

شرح غررالحكم، ج ۴، ص ۱۴۱.