آیات عظام امام خمینی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی: 

وضو گرفتن در نهرهای بزرگ اگر چه انسان نداند که صاحب آنها‏‎ ‎‏راضی است، اشکال ندارد ولی اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهی کند احتیاط‏‎ ‎‏واجب آن است که با آب آنها وضو نگیرند.‏
 آیت الله سیستانی: 

وضو گرفتن از نهرهای كوچک یا بزرگ كه بنای عقلاء بر جواز تصرّف و استفاده از آنهاست، بدون اجازه مالک، هرچند انسان نداند كه صاحب آنها راضی است، اشكال ندارد بلكه اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهی كند یا اینكه انسان بداند كه مالک راضی نیست یا اینكه مالک، صغیر یا دیوانه باشد، باز هم تصرّف جایز است.
 آیت الله مکارم شیرازی: 

وضو گرفتن از نهرهاى بزرگ و کوچک جایز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضو گرفتن صریحاً نهى کند احتیاط واجب ترک است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغییر داده اند، احتیاط آن است که از آن وضو نگیرند.
آیت الله وحید: 

وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است اشكال ندارد ، ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند يا اين كه انسان بداند كه مالك راضى نيست ، وضو گرفتن از آنها جايز نيست ، و همچنين است بنابر احتياط واجب اگر مالك صغير يا مجنون باشد يا آن نهرها در تصرّف غاصب باشند ، و يا گمان داشته باشد كه مالك راضى نيست ، و امّا نهرها و قنواتى كه از آبادى مانند دهات مى گذرد وضو گرفتن و آشاميدن و مانند آن از آنها اشكال ندارد ، اگر چه مالك صغير يا مجنون باشد.
 آیت الله بهجت: 

وضو گرفتن در نهرهای بزرگ، اگرچه انسان نداند که صاحب آنها راضی است یا نه، اشکال ندارد، ولی اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهی کند، در صورتی که سیره و روش مسلمین استفاده از آن آبها باشد وضو صحیح، وگرنه باطل است.
 آیت الله مظاهری: 

وضو گرفتن و تصرّفات جزئى در نهرهاى بزرگ يا كوچك اشكال ندارد، گرچه صاحبان آنها راضى نباشند يا صغير و مجنون باشند.
 آیت الله شبیری زنجانی: 

وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ جايز و صحيح است، هر چند مالك آنها از وضو گرفتن در آنها نهى كند، يا اين كه انسان بداند كه راضى نيست، يا اين كه مالك آنها صغير يا مجنون باشد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه در اين چند صورت از آنها وضو گرفته نشود؛ ولى جايز نيست غاصب در آب غصبى وضو بگيرد، همچنين كسانى مانند همسر و فرزندان و مهمانهاى غاصب كه به حساب او در اين آب تصرّف مى‌كنند و اگر وضو بگيرند بنابر احتياط، وضوى آنها باطل است.
 منابع:

رساله و استفتائات مراجع

 پاسخ:

 آیات عظام امام خمینی، نوری، شبیری، سبحانی: اگر در صورت یا دستها بریدگی یا زخمی است که خون آن بند‏‎ ‎‏نمی آید و آب برای آن ضرر ندارد، باید در آب کر یا جاری فرو برد و قدری فشار‏‎ ‎‏دهد که خون بند بیاید، بعد به دستوری که گفته شد وضوی ارتماسی بگیرد.‏
آیت الله خامنه‌ای: کسی که در یکی از اعضای وضویش زخمی وجود دارد که حتی اگر جبیره هم بر روی آن قرار دهد دائما از آن خون می‌آید، واجب است جبيره‏اى را بر روى زخم بگذارد که خون از آن بيرون نمى‌آيد، مثل نايلون.
 ایت الله سیستانی: اگر در صورت یا دست‌‌ها بریدگی یا زخمی است كه خونِ آن بند نمی‌‌آید و آب برای آن ضرر ندارد، باید بعد از شستن اجزای سالم آن عضو، با رعایت ترتیب، به نیّت وضو، موضع زخم یا بریدگی را در آب كُر یا جاری فرو برد یا زیر شیر آب كُر بگیرد و قدری فشار دهد كه خون بند بیاید و انگشت خود را روی زخم یا بریدگی در زیر آب از بالا به پایین بكشد تا آب بر آن جاری شود و سپس قسمت‌های پایین‌‌تر از آن را بشوید و با انجام این روش وضو صحیح صورت گرفته است.
 آیت الله صافی: اگر در صورت يا دست‎ها بريدگي يا زخمي است كه خون آن بند نمي‎آيد و آب براي آن ضرر ندارد، چنان‌چه در آب كر يا جاري فرو برد و قدري فشار دهد كه خون بند بيايد، سپس به نيت وضو دست يا انگشت خود را روي آن بگذارد و به پايين بكشد كه آب بر آن جريان پيدا كند و شرايط ديگر مختل نشود، وضويش صحيح است.
 آیت الله مکارم: هرگاه در صورت یا دستها بریدگى است که خون آن بند نمى‏آید و آب براى آن ضرر ندارد، باید در آب کریا جارى فرو برد، یا زیر شیر آب بگیرد و قدرى فشار دهد که خون بند بیاید و وضوى ارتماسى بگیرد، امّا اگر آب ضرر دارد باید به دستور وضوى جبیره، عمل کند.
آیت الله وحید: اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمى آيد و آب براى آن ضرر ندارد ، بايد بعد از شستن اجزاى سالم آن عضو با رعايت ترتيب موضع زخم يا بريدگى را در آب كرّ يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد و دست خود را روى زخم يا بريدگى در زير آب از بالا به پايين به قصد شستن وضويى بكشد تا آب بر آن جارى شود ، و بعد بقيّه وضو را انجام دهد با مراعات اين كه مسح به آب كف دست واقع شود.
 آیت الله بهجت: اگر در صورت یا دست‌ها بریدگی یا زخمی است که خون آن بند نمی‌آید و آب برای آن ضرر ندارد، باید در آب کر یا جاری فرو برد و قدری فشار دهد که خون بند بیاید، بعد به دستوری که گفته شد وضوی ارتماسی بگیرد. و اگر بعد از بند آمدن دو مرتبه خون جاری شد، وضو به‌طور ارتماسی صحیح است و اگر خون جاری نشد به‌صورت ترتیبی هم می‌شود وضو گرفت.
 آیت الله مظاهری: اگر در صورت يا دست‌ها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمى‏آيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد بعد به نيّت وضوى ارتماسى بيرون بياورد.

منابع:

رساله و استفتائات مراجع بزرگوار

 پاسخ :
 آیات عظام امام خمینی، سیستانی، صافی گلپایگانی، وحید خراسانی، نوری همدانی، مظاهری، شبیری زنجانی، سبحانی: 

اگر پیش از تمام شدن وضو جایی را که شسته یا مسح کرده نجس‏‎ ‎‏شود، صحیح است.‏
 آیت الله خامنه‌ای: 

اگر جایی را که شسته یا مسح کرده پیش از اتمام وضو نجس شود وضو صحیح است. البته تطهیر آن برای پاک شدن از نجاست به خاطر نماز واجب است.
 آیت الله مکارم شیرازی: 

اگر بعد از تمام شدن وضوى یک عضو، همان عضو نجس شود وضو صحیح است.
 آیت الله بهجت: 

اگر پیش از تمام شدن وضو جایی را که شسته یا مسح کرده نجس شود، وضو صحیح است.
 منابع:

رساله واستفتاءات مراجع

پاسخ

قبل از هر چیز باید مشخص شود که فایده را چه می دانیم و با چه نوع نگاهی به هستی می نگریم. اگر با نگاه ایمانی به هستی می نگریم، یکی از اصول مهم در اندیشه مان، ایمان به عالم غیب است:

الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ (۳ بقره)

(پرهيزكاران) كسانى هستند كه به غيب [آنچه از حس پوشيده و پنهان است‏] ايمان مى‏ آورند.
 با این نوع نگاه، نباید همه چیز را در مادیات منحصر کنیم. و تصور کنیم چون چیزی با چشمانمان نمی بینیم، پس وجود ندارد. و البته با توجه به این نکته، این مطلب نیز روشن می شود که برای آگاهی از عالم غیب و نوع اتفاقاتی که در آن می افتد، باید به ابزار مناسب با آن متوسل شویم که چیزی جز خبرهای غیبی از طریق انبیاء و اولیای الهی نیست.

- که اگر از این طریق پی جویی کنیم، انواع مختلفی از فایده های رفتن به زیارت قبور را خواهیم دید:
۱- فایده به حال شخصی که در قبر خوابیده:

در نگاه ایمانی و توجه به عالم غیب، مردن را پایان کار نمی بینیم، بلکه مرگ یک نوع انتقال از عالمی به عالم دیگر است. بنابراین احوال آن کس که از دنیا رفته، می تواند با زیارت ما متحول شود.

کما اینکه در حدیثی از امام صادق(ع) سؤال شد: زمانی که شخص بر قبر پدرش و قبر افراد دیگر اعم از این که نزدیک قبر پدرش باشند یا قبوری که دورتر هستند، حضور پیدا کند، آیا نفعی برای اهل قبور دارد؟

امام(ع) فرمود: بله برای اهل قبور نفع دارد. همان طوری که برای شما هدیه‏ای آورند، شاد و خوشحال می‏شوید، آن‏ها هم از حضور شما خوشحال می‏شوند.( میزان الحکمه، ج ۲، ص ۱۲۰۰، ح ۷۹۸۸.)
 البته فایده رساندن به آن عزیزی که از دنیا رفته، بیشتر در گرو نوع اعمالی است که انجام می دهیم.

 کما اینکه از رسول خدا (ص) نقل شده كه فرمود : روزي حضرت عيسي روح الله از مسيري عبور مي كرد و گذر او از قبري افتاد و آثار عذاب را در آن مشاهده كرد، ولي بعد از مدتي دوباره از همان جا عبور مي كرد، اثري از عذاب صاحب قبر نديد، علت را از خداوند پرسيد.

به او وحي شد: يا روح الله ! انه ادرك له ولد صالح فاصلح طريقا و آوي يتيما فغفرت له بما عمل ابنه؛ (سفينه البحار، ج۲ ، ص ۷۳۰)

يعني از او فرزند صالحي بجاي مانده بود، فرزند در اين مدت راهي را براي آسايش رهگذران اصلاح نمود و يتيمي را پناه داد و من گناه پدر او را بر اثر عمل فرزند نيكوكارش بخشيدم.
 ۲- فایده به حال کسی که به زیارت مردگان رفته:

از آن جا که عمل ما در فایده بخشی به مردگان تاثیر می گذارد، پس انجام دهنده خود فعل نیز حتما بهره هایی از عمل خود خواهد برد. و در این زمینه نیز روایات فراوانی داریم از جمله اینکه:

 حضرت علی(ع) می‏فرماید: “اموات خود را زیارت کنید چون آن‏ها به خاطر زیارت شما خوشحال می‏شوند و شخص کنار قبر پدر و مادرش بعد از این که برای آن‏ها دعا کرد، می‏تواند حاجات خود را طلب نماید".( وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۸۷۸، ح ۵.)
- همچنین از حضرت علی(ع)  وارد شده، حضرت فرمود که: از حضرت رسول(ص) شنیدم که فرمود: شخصی که به زیارت اهل قبور می‏رود، پنجاه سال گناهش آمرزیده می‏شود. (میزان الحکمه، ج ۲، ص ۱۲۰۱، ح ۷۹۹۲.)

- و از جمله امام رضا سلام الله علیه هم نقل شده که فرمودند: «هر کسی نزد قبر برادر مؤمن خود برود و دست خود را سر قبر نهد و هفت مرتبه سورة «إنّا أنزلناه فی لیلة القدر» را بخواند، در روز فزع اکبر (قیامت) از ترس بزرگ ایمن گردد. (مفاتیح الجنان، مبحث زیارت قبور مؤمنین)
 و نکته آخر آنکه حتی اگر روایات را مد نظر قرار ندهیم، همچنان می توانیم بعضی از فایده های زیارت اهل قبور را درک کنیم. زیارت اهل قبور ما را به یاد آینده ای که در انتظارمان است، می اندازد. و کمک می کند خود را برای سفر اخروی مهیا کنیم. و آنچنان غرق در مادیات نشویم که تمام همت و توجه مان به عالم مادی معطوف شود.

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی

مرجع تقلید:شبیری

پاسخ

بعد از اینکه مرجع تقلید اعلم را انتخاب کردید باید احکام خود را طبق نظرات ایشان عمل کنید وتبعیض ممکن نیست. فقط در مسائلی که مرجع شما احتیاط دارند میتوانید به مرجع اعلم بعد که در آن مسأله فتوا دارد رجوع کنید.

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی