در کمال الدين صدوق از پيغمبر اکرم (ص)مرويست: سوگند به آن کسي که مرا به پيغمبري بر انگيخت،غايب خواهد شد قائم از فرزندان من؛ اين قراري است که خداوند با من گذاشته. بجايي خواهد رسيد که بيشتر مردم مي گويند ديگر به آن محمد نيازي نيست. عده اي در ولادت او شک خواهند کرد.
هر کس زمان او را درک کرد چنگ به دين او زند، مبادا به شيطان اجازه دهد که او را به گمراهي کشاند و از دين خارج نمايد. شيطان آدم و حوا را از بهشت خارج کرد. خداوند شيطان را دوست مردمان بي ايمان قرار داده است.
بحارالانوار/ ج13/ ص16
إِنَّ الَّذِي يَطْلُبُ مِنْ فَضْلٍ يَكُفُّ بِهِ عِيَالَهُ أَعْظَمُ أَجْراً مِنَ الْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّه*
کسی که دنبال روزی می رود تا آبروی خود و خانواده اش را حفظ کند اجر و پاداشش از رزمنده ای که در راه خدا جنگ می کند بیشتر است.
منبع: تحف العقول ص۴۵۵
«زهري مي گويد: در خدمت امام زينالعابدين عليهالسلام بودم که فرزند برومندش محمد باقر وارد شد. امام عليهالسلام مطالبي به او فرمود و در ضمن آن او را به «حُسن خلق» توصيه مي فرمود. با خود گفتم که نکند امام از رحلت خود خبر بدهد، و لذا پرسيدم: بعد از شما به چه کسي مراجعه کنيم؟ فرمود: به اين پسرم. و با دست خود به سوي امام باقر اشاره کردند و فرمودند: اين پسرم وصي، وارث، مخزن علم من و معدن دانش و شکافنده ي علوم است و….گفتم: چگونه است که به فرزند بزرگترتان وصيت نفرموده ايد؟!فرمود: امامت با کوچکي و بزرگي سن نيست، بلکه رسول اکرم صلي الله عليه و آله اين چنين با ما پيمان بسته است و در لوح و صحيفه اين چنين يافته ايم.پرسيدم: رسول اکرم صلي الله عليه و آله به چند نفر جانشين براي خود تعيين کرده و به شما عهد فرموده است؟ فرمود:«در صحيفه و لوح تعداد دوازده امام با نام و نام پدر نوشته شده که هفت تن آنها از نسل اين پسرم محمد (امام باقر) خواهد بود که مهدي يکي از آنهاست».
کفاية الاثر/ ص243
نرم_افزار_جامع_مهدویت
امام علی (علیه السلام) میفرماید:
«سِرُّكَ اَسیِرُكَ، فَاِنْ اَفْشَیْتَهُ صِرْتَ اَسیِرَهُ» راز تو، مادامی كه آن را برمَلا نكردی، اسیر تو است، ولی اگر آن را فاش كردی تو اسیرش میشوی.
شرح غررالحكم، ج ۴، ص ۱۴۶.
امیر مۆمنان علی (علیه السلام) میفرمود:
«اَنْجَحُ الْاُمُورِ مَا اَحَاطَ بِهِ الْكِتْمانُ» امری كه اطراف آن را كتمان گرفته باشد، به نجات و موفقیت نزدیكتر است.
شرح غررالحکم، ج ۶، ص ۲۷۱.
امام جواد (علیه السلام) میفرماید: «اِظْهَارُ الشَّیْءِ قَبْلَ اَنْ یَسْتَحْكِمَ مَفْسَدَةً لَهُ» اظهار كردن چیزی كه هنوز استوار نشده، موجب تباهی آن میگردد.
بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۷۱.
امام صادق (علیه السلام ) :
«لاَ تُطْلِعْ صَدیِقَكَ مِنْ سِرِّكَ اِلاَّ عَلیََ مَا لَوِ اطَّلَعَ عَلَیْهِعَدُوُّكَ لَمْ یَضُرُّكَ فَاِنَّ الصَّدیِقَ قَدْ یَكُونُ عَدُوَّكَ یَوْماً مَا» دوست خود را از رازهای شخصی خودآگاه مساز، مگر درباره اموری كه اگر دشمنت از آنها آگاهی یافت، زیانی برای تونداشته باشد؛ زیرا چه بسا دوست انسان روزی دشمن گردد[و چون نقاط ضعف را میداند، با آن انسان را بكوبد.]
سفینة البحار، ج ۷، ص ۴۳۶.
امیر مۆمنان علی (علیه السلام )میفرمود:
«سِرُّكَ سُرُورُكَ اِنْ كَتَمْتَهُ، وَ اِنْ اَذَعْتَهُ كَانَ ثَبُورَكَ» راز تو شادی توست، اگر آن را پنهان داری، و اگر فاش كردی (سبب) ناله و جزع تو خواهد شد.
شرح غررالحكم، ج ۴، ص ۱۴۱.
پیامبر صلى الله علیه و آله :
کندر بخورید؛ زیرا همانطور که انگشت، عرق را از پیشانى پاک مى کند، کندر هم سوزش قلب را مى برد و کمر را محکم و عقل را زیاد مى کند و ذهن را ذکاوت و چشم را جلا مى بخشد و فراموشى را از میان مى برد.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج 59 ،