طبق تحقیقاتی که در باره فتنه88 انجام دادم(در قالب کتاب به چاپ رسید)فتنه 1388یک طراحی آگاهانه بود.موسوی نیز شخصا از طراحی و خصوصا سامان اجتماعی آن مطلع بود.اما طراحی به سه دلیل ناکام ماند.یا به تعبیر دیگر طراحان، این سه مساله را در براورد خود درست محاسبه نکرده بودند.
1-فاصله 11میلیون رای در برآورد، پیش بینی نشده بود زیرا در کشورهای چهارگانه مشابه، فاصله رای دو طرف حداکثر6درصد بوده است.

2-نقش رهبری دینی در جمع کنندگی موضوع در برآورد ضعیف دیده شده بود اما خطبه معروف29خرداد باعث گردید مردم انبوه25خرداد هرگز در آن تراز به خیابانها برنگردند.

3-با دستگیری طراحان، موسوی نمی دانست با موانع چه کند.تصمیم جدید چه باید باشد.مثلا اگر ابطال مورد پذیرش قرار نگرفت طرح بعدی چیست و….

اما کروبی در طراحی قبل از انتخابات هیچ نقشی نداشت.چون او خود رقیب موسوی بود اما از طراحی با خبر بود.وقتی دانشجویان طرفدار موسوی در دانشگاه آزاد نجف آباد جلسه اش را بهم ریختند با عصبانیت گفت:نگذارید بگم در خانه های تیمی در تهران چه می کنید و…

معتقدم همراهی ثانویه کروبی با فتنه محصول تحریک پذیری وی از یک سو و اصل تحقیر شدگی در مقابل کنایه"رقیب آرا باطله “از سوی دیگر بود.او منتظر رشد رای چهارسال قبل خود به بالای 5میلیون بود اما سیصد هزار رای برایش کابوس زجر آوری شد و غیریت مشترک ایشان و موسوی(احمدی‌نژاد)موجب وحدت سیاسی-تاکتیکی شد. اگر چه در ایده تونسیزه کردن ایران در بهمن1389 که علت اصلی حصر است همراه بود اما جرم وی حتماً در تراز موسوی و شاخه سیاسی حزب مشارکت نیست.
عبدالله گنجی