پاسخ

1. اگر بخواهد برای جلوگیری از بوی دهان در حال روزه، مسواک بزند، باید رطوبت مسواک در آب دهان به طورى از بین برود و یا کم باشد که رطوبت خارج از دهان به آن گفته نشود، اما اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مى‏شود.[1]
2. اما اگر براى خنک شدن، یا بى‏جهت مضمضه کند؛ (آب در دهان بگرداند) و بى‏اختیار فرو رود، قضای روزه بر او واجب است، ولى اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد، یا براى وضو مضمضه کند و بى‏اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست‏.[2]
برخی از فقها می گویند: اگر آب شستشوی دهان بدون اراده به حلق برسد، اشکالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بى‏اختیار به حلق مى‏رسد، روزه‏اش باطل است.[3]‏ و مضمضه زیاد براى روزه دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.[4]

بنابراین، با رعایت شرایط بالا، روزه دار می تواند دهان خود را جهت جلوگیری از بوی دهان بشوید؛ ولی بهتر است سه مرتبه آب دهان خود را بیرون بریزد.

پس نوشت:

[1] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 892، م 1573.

[2] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 939،م 1688.

[3] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 895، ذیل م 1582.

مکارم: شستشوى دهان با آب یا داروها اگر چیزى از آن فرو نرود، روزه را باطل نمى‏کند و اگر بدون اراده به حلق برسد، اشکالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بى‏اختیار به حلق مى‏رسد روزه‏اش باطل است و قضا و کفّاره دارد.

[4] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج1، ص 942، م 1690.
منبع: سایت اسلام کوئست